Jack London’ın Martin Eden kitabını pek çoğumuz biliyoruz . Kitapda Martin Eden’in zirveye yolculuğu konu alınıyor. Çoğu kitapda insanların başarılı olma ve bu yolda karşılarına çıkan engeller anlatılır ama benim açımdan Martin Eden farklı bir yer edindi. Akıcılığı ve sıkılmadan okutması, kitabın en güzel özelliği olsada, beni etkileyen yanı ;
Bazen insanlar kendini geliştirme yolunda karakterlerinide değiştirir . Örnek aldığı insanlar nasıl davranışlar sergileyip neye inanıyorsa kendiside öyle olmak zorunda olduğunu düşünür ve özgün olmadan , bambaşka bir insana dönüşerek değişirler. Kalpleri başka söylerken dilleri apayrı söyler. İşte Martin Eden’in karakterinden ve düşünce yapısından ödün vermeyişi etkilendiğim kısım. Sevdiği kıza rağmen ben buyum ve böyle düşünüyorum diyebilmesi , ailesinin karşısında tutumundan vazgeçmemesi , inandığı davayı sonuna kadar savunması gerçekten şahsımı büyüledi. Eline geçen her parada aklına ilk olarak çevresindekilerin gelmesi ve aç kalmak uğruna önce onları doyurması örnek alınası ve hayranlık duyduğum bir özelliğiydi.
Kitap: yoksulluğu, dostluğun değerini, zirvenin yanlızlığını ve daha nice konuya değiniyor. İnsanın bakış açısını bile değiştiriyor diyebilirim . Şahsen ben Martin’in okuma ve yazma serüveninden çokça etkilenip kendimi kitaplara vermek istedim, hatta yaşadığım şehirde bir kütüphane olmadığı için üzüldüm.
Gelgelelim başlıkta yazdığım soruya . ZİRVEDE MUTLULUK VAR MI ? , bu soruya cevap verebilecek bir konumda değilim ama Martinden anladığımıza göre, ün yapmak yada tanınır bir kişi olmanın beklediğimiz gibi bir mutluluk getirmeyeceğini anlıyoruz. Elbette güzel yanları da var . Örneğin, bu yolda edindiğin bilgileri başkalarına aktarmak . Yazdığın ,söylediğin, yaptığın şeyleri okuyan ve beğenen insanların olması . Elde ettiğin gelirle insanları mutlu etmek vb. bu daha uzar gider, ama unutmayın ki zorluklarıda olacaktır, önemli olan yılmamak.
- “Hayatta her zaman korkusuz olmuşumdur, ama her şeye doyacağımı hiç düşünmemiştim. Yaşam beni öylesine doldurdu ki herhangi bir şey için hiç istek duymuyorum”
Martin Eden bu sözleriyle zirve’nin pekde beklediği gibi bir yer olmadığını söylüyor. İnsanların gösterdiği yapmacık haraketlere katlanamıyor . Kurduğu hayaller çok sıradanlaşmaya başlıyor , paranın bir değeri kalmıyor. En önemliside insanların daha değerli olduğunu anlıyor . Fakirken yanındakilerle ve elindekilerle mutlu olduğunu ama artık geri dönemeyeceğini , bir girdapta sıkışıp kaldığını söylüyor. Peki kitapda bize başka neler söylüyor Martin.
- Öğrendiğimiz bilgileri paylaşıp arkamızdan gelen insanlara fikir vermek.
- Büyük şeyler başarmak için bazı şeylerden ödün vermek
- Bir konuda bize danışan olduğunda kötüyse bile kırmadan, yorum yapmak .
Kötü şartların içinde ,eğitimsiz cahil bir toplumda doğsak bile kendimizi geliştirip çok okuyup , inanarak her şeyi başarabiliriz. Değinmek istediğim başka bir konu ise önyargı. Kitabın çoğu yerinde Ruth (Martin’in sevdiği kız) Martin’i aşağılayıp önyargıyla yaklaşıyor ama tanıdıkça bu önyargısı yıkılıyor. Peki neden? Çünkü çevresinden böyle duyduğu, böyle öğrendiği için . Neden biz toplum ne diyor’a bakıyoruz ki , toplum her şeyi der ,bazen görmeden, bazen duymadan yanlızca der. Özellikle ,okuyup ,soylu aileden gelen Ruth’un böyle basmakalıp davranması ve yeniliğe açık olmaması beni öfkelendirmişti.
Ve başarılı olduğumuzda, zamanında yüzümüze bakmayıp bizi küçümseyen insanların,yapmacık sevgi gösterileri kadar iğrenci yoktur.
Son olarak Eden’in aradığı mutluluğu bulamayıp sonsuz uykuya dalmasıyla bitiyor kitap. Sonu tabiki çoğu okuru derinden etkiliyor ama her açıdan faydalandığımız bir eser olarak kalplerimizde yer ediyor. Okumayan herkese tavsiyemdir . Sevgiler
