Yillar die basladim bugünkü yazima…
Bak kocaman oldum.sensiz geçen yıllarda acılarım büyüdü,dertlerim büyüdü,ben büyüdüm…Çok zor zamanlar geçirdim.hicde guzel değilmiş büyümek!!! Ağır gelen sözlerin,haklıyken haksızlığa uğramanın ve daha kalbimde düğüm olan nice olayın altında ezildim kaldım.bunlarin hepsini senden sonra yaşadım.biliyormusun beni en çokta sen yaraladın.gelişinle hayatıma bıraktığın sorumlulugun üstesinden gelebilmek için küçücük yaşta büyük emek sarfettim.daha boyum küçücükken boyumdan büyük işlere kalkıştım.sahi sen neden gitmiştin neydi istediklerin beklentilerin neydi.simdi geri dönsek hersey ayni olacakmiydı geri getirebilecekmiydin ozur dilesen geri gelirmiydi ki babam…annelik bu kadar kolaymı sahiden. sen guzel gunlerim hayalini kurarken ben bugünün hayallerini bile kuramaz oldum.kimler kırdı kalbimi kimler üzdü beni… tam hersey bitti derken yeniden tutunmayı öğrendim hayata şimdide bircok cocugun gülümsemesi icin çabalıyorum.simdi yaşanmışlıklarımı,kalp kırıklarımı,çocukluğumuda al götür tüm götürdüğün güzel şeyler gibi bunlarida al benden…biliyormusun bugün anneler günüymüş annelik yapanlarin…yüreğinde anneliği taşıyanların günüymüş…teşekkürler verdiğin emek için… teşekkürler bana sunduğun hayat için…
