Aylar olmuş yazmalı. 2021de kalmış son yazılarım.
2022’nin dördüncü ayından selamlar.
O kadar çok şey yaşandı ki 2020den beri. Hangisinden başlayıp, neyi yazacağımı bilmiyorum.
Baştan başlayalım. Önce kendimi tanıtayım.
Ben Ayşegül Toker Odabaşı. Yaklaşık yirmi senedir yayın sektöründe editör ve yazar olarak çalıştım- çalışıyorum. Geçen sene beş kitabım basıldı. (birisi takma isimli) Bu sene de dört kitap daha eklenecek kısmetse. Kitap yazdığım kadar çok da kitap okuyorum. Deli gibi bilgi edinme peşindeyim. Modası olan değil, bana bir şeyler öğretecek kitapları okurum. İlgi alanlarıma dair konuşmalar, sohbetler dinlerim. O yüzden de kalabalıkları sevmem. Benim bildiklerimi konuşacak ya da anlayacak insan bulamıyorum. Sadeliği ve sakinliği seçiyorum. Klasik bir müzik ya da meditasyon müzikleri eşliğinde çalışmak beni mutlu ediyor.
2016 yılı biterken Ankara Devlet Opera ve balesi sanatçısı, video produksiyon yönetmeni Kağan Can Odabaşı ile evlendim. 2018 yılı başladığında da önce ben (meme) sonra eşim (dil kökü ve boyun ) kanseriyle tanıştık. Çok zorlu iki senenin sonunda ben kanseri yenerken, eşim yenik düştü. O iki yıl boyunca öyle şeyler yaşandı ki…İşte onları anlatmakla bitiremem. Yaşamayan da anlamaz zaten.
Kanser, sanat, yaşam, aşk, varoluş, hayvan ve doğa sevgisi… Neler neler yaşandı kısacık evliliğimiz süresince. Evliliğimizin dördüncü yılında eşim yanımda yoktu maalesef. Yani bedenen yoktu. Ruhen vardı belki de. Ben göremedim ama hissettim.
Aytül, Ömürlük Sevgili, Boşver ve Ayna isimli dört kitabımı Ayşegül Toker Odabaşı adıyla yayınlatırken, sağlığında eşimin editörel desteği olduğu için ikimizin de adını taşıyarak basıldı kitaplarım. Ama eşim onun soyadıyla yazılmış kitapları göremedi maalesef. Hastalık sürecinde dosyaları tamamlayıp, teslim edemedim.
Eşimi kaybettikten sonra da ailesi tarafından sıkıntılı günler yaşadım ama artık hepsi geride kaldı. Şimdi olan bitene kızmak ya da hayıflanmak değil, ruhumu eğitmek ve kalan ömrümü daha kaliteli yaşamak amacındayım. Annem, eşimden emanet bir yaşlı köpeğimiz ve iki kedimizle, kendi halinde bir yaşam sürüyorum. Kanser beni yeniden, nerede, nasıl yakalar bilmiyorum. Ya da kalpten mi giderim bilinmez. Kendimi dinlemiyor ama beslenmeme özen gösteriyorum. Hastane ve doktorlardan uzak duruyorum. Doğanın ve doğal olanın gücüne inanıyorum. Sosyal medya sitesinde kanser ve kemoterapi adında grup kurdum. Kanser hastalarına yardımcı olmaya çalışıyorum. Her güne güzellik katabilmek için elimden geleni yapmaya devam edeceğim. Kitaplarımı alamadığı için ulaşamadığım okurlara da buradan ulaşmayı diliyorum. İnşallah beni de okursunuz. Sizleri uyandıracak, dikkatinizi çekecek, “Aaaa!” dedirtecek yazılar yazmayı düşünüyorum. Beni takipte olun, olur mu? Kitaplarımı da alıp, okursanız sevinirim. Alpos yayınlarına ulaşırsanız kitaplarımı sipariş verebilirsiniz.
Okuyan ve öğrenmeye hevesli herkesi seviyorum. Sağlıcakla kalın.
