Sıcak bir mevsimin en kötü yanı tek başına kalmak belkide. Küçük büyük fark etmez herkes için bir sorun. Kışın özellikle yalnız kalmak isteyen ben, şuan yalnızlıktan şikayet eder oldum. Tabi yazarken bir sorun yok. Neticesinde yalnızken yazmak benim için daha rahat. Yalnızlık demişken ne tür bir yalnızlıktan kast ettiğimi biliyorsundur umarım. Kafa dağıtacak birisinin olmamasından bahsediyorum. Tabi herhangi biriside olur. Sonuçta tamamen yalnız kalmak kafayı yedirtebilir. Yemeyelim kafamızı.
Çok özledim diyor musun ?
Eminim demiyorsundur. Nasıl bildim bak !
Çok düşündüğünü farz edeceğim. Derin duyguların ve düşüncelerinin içine gireceğim. Sonunda sadece dikkat çekmiş olacağım, başka hiçbir faydam olmayacak. Belki daha çok düşündürürüm. Aman bana sövme. Suçum yok ben buyum.
Özellikle şu mevsimin gücünden midir bilmiyorum ama gerçekten bir kişilik değişikliği yaşattığını düşünüyorum. Kışın yer altı tünellerinde gezen modum, şuan göklerden inmiyor. Ve hal böyle olunca insanın sürekli aktifliğe ihtiyacı oluyor. Mesela sevdiğim birsi yanımda değil diye kafayı yiyorum. Daha görüşeli birkaç saat olmadan tekrar özlüyorum ve yanımda olmasını çok istiyorum. Benim suçum. Belkide fazla seviyorum. Sonuç ne olursa olsun bu değişmeyecek. Ben o yanımda olmadığı için sürekli yalnız hiseedeceğim. Büyük bir kalabalığın ortasında olmak bile yalnız hissettirecek. Yani diğer hiçbir şeyin anlamı yok.
