Merhaba Çocukluğumun İlk Adımı,
Annemin ölümünden tam 5 yıl sonra ayak bastım. Benim güzel yazlık sevdam. 7 yaşımdayken seninle tanışmıştım, Dikili Bademli köyüm, hiç değişmemişsin.Tabanlarımı acıtan arnavut kaldırımların, birbirimizi tanımasakta her sabah sıcak ekmek kokusunun geldiği fırına giderken günaydınlaştığım köyümün güzel insanları, günübirlikçiler.. Yüzler değişse de halada sıcak, samimisin. Ana kucağı gibi, sevmemek mümkün değil…
Peki ya o aile kahvehanesi… Çardağın tepesinde sallanan olmamış üzümler… Tuzlu denizden çıkınca, yanan içimizi serinleten buz gibi koruk suyu… Esen tatlı rüzgarınla, sallanan korukların sesleri, yüzümü okşayan serin esintin seni anlatmaya yeterdi. Heleki akşamları ne zaman ayak bassam bu tarafları sohbetler, okey taşlarının şıngırdamaları senin ritmini duymamı sağlardı.. O an anlardım gündüzün kadar geceninde hikayesi olduğunu…
Alibaba Koyu, benim doğarken yaşadığım talihsizliğimde arkadaşım oldun.İnsan olsan elini tutar, kocaman sarılırdım sana. En büyük destekçilerimdi, o denizin,sıcak kumun,su içinde kovaladığım balıkçı teknelerin, seni ziyarete gelen yakınlaşıp el sallamak için son enerjimi harcadığım tur teknelerin… Ben bugün yürüyemez diyenlere inat yürüyorsam sana olan tutkum ve seninde beni bağrına basıp buralı yaptığın için… Sana sonsuz teşekkür ederim, sen keşfedilmemiş aşksın ama benim yaşadığım rüyasın…
Akşamları tüm gençler toplanıp ortaya yaktığımız ateşle, gökyüzündeki Egenin gece lambası adını taktığım milyonlarca yıldızlarını şarkılarla, hikayelerle,sarmaş dolaş aşıklarla selamlıyorduk. Seni koca bir aşk bellemiştik, sense içinde biz olan Dünya olarak tamamlamıştın. Belki de Dünya içinde bir cenneti yaşıyorduk biz.
Peki buradaki hatıralarım, hatırlattığın insanlar, hayatlar. Bazen acı bazende mutluluklar içinde bırakır. Olsun Aşk, kimi zaman sarar,kimi zamanda yakar. Sen unutmaktan korktuğum her şeyi hatırlatırsın.Sen benim doğuşumu, batışımı hatırlayışlarımda Güneşi anımsatırsın. Güneş doğduğunda yüzümde tebessümüm, battığında gözyaşım kalırdı. Ama sakladığın hatıralarımla hiçbir zaman yalnız bırakmazdın. Bilirdin sana geleceğimi bende bilirdim aynı yerde olacağını…
İnsan olsan kimbilir ne kadar güzel olurdun, şefkatin vefalı,tatlı esintili,cesaretin sıcak kızgın kum kadar keskin, öfken şaşmayan her pazar,günübirlikçileri kovmak için büyüklü küçüklü dalgaların gibi olurdu.İçin hayranlık bırakır,uzakta bir düş bıraktırır…
Sonlarıma gelirken sen en güzel aşksın.Unutulmayacak kadar güzel,tekrar adım attığımda anılarımla heyecanlandıran sevdasın..
Hep güzelliklerinle kal, görünmeyen koca kalbinde bana da yer açtığın için teşekkür ederim.
Hep aynı kal…
DİKİLİ/BADEMLİ
