yaşar mıyım

kimseye yükleyemiyeciğim onca anlam taşıyan gözlerin eskisi gibi bakmıyacak bana
başka gözlerde hissedemem sevgiyi
bakabilir miyim bilmiyorum
göz göze gelmek istiyorum nefesimin ciğerime hasret kalacağını bilsem de
hafızamdan silinmek üzere olan bakışlarını aklıma tutsak etmeyi
ve kulaklarımın aşina olduğu sesinin her tınısını ezberlemeyi
sevgiyi, içimde tek başına yaşatmaya son vermek istiyorum
beni nasıl değiştirdiğini anla istiyorum.
sevgimin büyüdüğünü, sabrı öğrendiğimi
senden benden bahsettiğim satırları kafiyelerle süslediğimi…
yıllar geçsede  senin benden geçmediğini görsen yaşlı ve yorgun gözlerimde.
bakabilirsen… anlayabilirsen…

seni istiyorum
ellerim hürdü, geceyi andıran gür saçlarında.
bir daha cesaret edebilir miyim bilmiyorum
boynundan soluduğum nefesi özlüyorum
ellerinin elime olan uyumu her gece yalnızlığımı hatırlatır. gelir, gitmek bilmez
susmak bilmez hıçkırışlarım
ben susarım gözlerim konuşur
gece bitmez
bi konuşsan inan özledim güneşin bana teslim oluşunu
al benden yok oluşumu
kavuşup tekrar buluşsa dudaklarımız
yaşadığımı hatırlatsa bana. ölümü unutsam
sensizliği unutsam…
açılan yeni sayfaların seslerini duysak
yeni bir hayat doğsa ikimize
bilmiyorum.
ölmeden yaşar mıyım
ölene kadar yaşar mıyız

melda-colak
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Pardon Bakar mısınız?
Sonraki
Çok olmadı geç olmadı hiç oldu!

Çok olmadı geç olmadı hiç oldu!

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.