Bazen her şey YARIM kalır bu hayat ta!
Bir gülüştür bazen. bazen de bir nefestir. Yarım kalır her şey tamam diyemezsin asla ister öyle zannet ya da zannetme. Tamamlayamazsın hiç bir şeyi elin gitmez hiç bir şeye anlamsız hissedersin. Yapmakla yapmamak arasında kalır yapsan da yapmasan da hep ama hep yarım kalır. Tutamazsın dokunamazsın.
Bu kez olacak dediğin her şey yarım kalır. bir lanet gibidir adeta anlayamazsın. Dokunduk ça bozulur neresinden tutsan elinde kalır. içten içe koparsın isyan edersin ağlamak haykırmak yakmak yıkmak istersin lakin sonuçta bir köşede oturup sebebini işlediğin ama asla o şekil de olmasını istemediğin eserine bakarak bir iç çekersin derinden. Kalk toparlan dersin kendi kendine bunlar ne ki sen nelerini gördün dersin. Ama bilirsin ki yine oturacaksın o köşeye sessizce ve çaresizce !
Koşmak istersin nefesinin bittiği yere kadar koşmak. Soluk soluğa kaldığında tüm her şeyi geride bırakacağını düşünerek koşmak istersin. Koşarsın yarım yamalak tepeleri çıkarken kahreden yolun yarısında pişman olmuş kan ter içinde isyanlara koşarsın. yıktığın hayallerinden yakalamak istediğin yarım kalmış endişelerinin peşinden koşarsın. Ta ki her şeyin yine anlamsız kalacağı dev bir çınarın gölgesine rastlayana kadar koşarsın.
Bir nefestir almak istediğin yarım yamalak oturursun çınarın dibine. Yaslarsın kan ter içindeki bedenini. İşte o an anlarsın koşmanın anlamsız olduğunu hissedersin yüz yıllık çınarın durduğu yerde senden daha ileride olduğunu. anlarsın asıl meselenin bir şeylerin peşinden koşmak değil. Mesele koşulan kişi olabilmek olduğunu. İşte o an anlarsın koskoca bir hayatı YARIM YAMALAK YAŞADIĞINI !
