Günlük yaşam koşuşturmacasına o kadar kapıldık ki kendimize ve sevdiklerimize vakit geçiremez olduk.
Sabah işten akşam eve ederken sahi biraz durup derin bir nefes alabiliyormuyuz.
Hayır alamıyoruz. Bunun da en büyük nedeni zamanımızın olmayışı. Ona sığınıyoruz.
Çalışma hayatımızda sanki bizim duygularımızı da bizden satın alınmış gibi hissediyoruz. Hemen iş bitse de eve gidip dinlesem diye düşünüyoruz. Bir bakmışsın yalnız kalakalmışız.
Yaşamak için çaba harcadığın nedenlerin azalmış. Ve dört duvar arasında kendi yalnızlığına kalakalmışsın.
Benden çıkıp başka kalplere dokunduğumuz vakit her şey yolun
