Eğer bu yazımı okumak için buraya geldiysen yalandan nefret eden ya da yalan söyleyen insanlardan birisin belki de her ikisi de.. “Ne alaka, sadece merak ettiğim için geldim” de diyebilirsin. Her ne sebeple geldiysen hoş geldin.
Bana göre yalan söylemek büyük bir cesaret ister, aynı zamanda en büyük acizliktir. “Çok saçma” dediğini duyar gibiyim ama değil. Şöyle açıklayayım, bir insan yalan söylediği zaman elinde ki maddi ve manevi her şeyi kaybedecek seviyeye gelebilir. En önemlisi de yalan söylediği kişinin güvenini kaybeder ve bunu göze alarak yalan söylemek büyük cesaret ister.
Acizlik kısmına gelirsek de doğruyu söylemek varken neden yalan söylemeyi tercih edersin ki ? Çünkü elinden başka hiçbir şeyin gelmeyeceğine inanırsın ve yalana muhtaç olup tek kurtuluş yolunun yalan söylemek olduğunu kafana kodlarsın. Yalan söylemenin doğru yol olduğunu kendine inandırdığın içinde en büyük zararı kendine verirsin. Hele birde yalan söylemeye alıştığın zaman artık her şey için çok geç olur, insanlar artık doğruyu söylediğin şeylere bile inanmazlar yalancı çobana dönersin. Tek başına kalırsın ama sen cesaretli birisiydin zaten yalan söylerken bunları göze almıştın değil mi ? Yoksa yalan söyledikten sonra mı fark ettin söylediğin yalanın hayatını ne kadar kötü etkilediğini, daha fark etmemişte olabilirsin ama eninde sonunda fark edeceksin.
Doğru yolu erken bulman dileğiyle sakın unutma hayatında çok iyi yalan söyleyen insanlar olabilir ama onlar sana hiç yalan söylememiştir çünkü onlar çok iyi yalan söyleyen insanlardır.
Yalansız bir hayatla kal, hoşça kal 🙂
