Yere sigara izmariti, sakız vb. atarken belki de insanı bir kez daha düşündürecek bir proje: Stranger Visions (Yabancı Görüntüler)
Kısaca Nedir ve Nasıl Ortaya Çıkmıştır?
Bu proje sanatçı Heather Dewey Hagborg tarafından aklından anlık geçen düşünceler sonucu oluşturulmuştur. Sanatçının anlattığına göre bir gün terapi seminerinde otururken gözü duvara takılmıştı. Duvardaki genel baskıya baktığında baskıyı kaplayan camın çatladığını ve bu çatlağın arasına sıkışmış tek bir saç telinin dikkatini çekmesiyle acaba bu saç kime ait, nasıl biri, boyu, fiziksel özellikleri bu saç teli sayesinde o insan hakkında neler öğrenebilirim gibi sorular üzerine düşünmeye başladı.
Sonrasında sokakta yürürken de yerde gördüğü sigara izmaritleri, sakızlar yani DNA bırakabilecek her şey gözüne çarpmaya başladı ve sonunda kaldırımdan bir sigara izmariti aldı. Bu sigara izmaritinin laboratuvarda DNA’sı çıkarıldı. Genomlar yardımı ile de analizi yapılarak gerçek boyut portre çizimleri yapılıp renklendirilerek üç boyutlu olarak basıldı. Fakat bu çizimler gerçeğe, temsil etmeleri gereken kişiye ne kadar yakın, nasıl emin olacağız diye soracak olursanız, kişileri bilmedikleri için bunun cevabını kesin olarak bulamazlardı.
Bu nedenle de Dewey Hagborg bu projeyi kendi üzerinde denemeye karar verdi ve sonucun ise genel benzerlik olduğunu belirtti. Bu çizimler gerçeğe yakın sonuçlardı.
Küçücük bir saç telinden, yere attığınız bir izmaritten görünüşümüze ulaşmanın yanı sıra atalarımızın profiline, ırkımıza da ulaşılabildiği kanıtlanmıştır. Yabancıların, bizim farkında olmadan ardımızda bıraktığımız hatta eser de diyebileceğimiz bu izlerden oluşan proje fenotiplemeye (DNA’dan görünüşü belirleme yöntemine) dikkat çekmeyi amaçladığı kadar gelişimine de bir örnektir.
Portrelerin gerçeğe yakın olması nedeniyle polis teşkilatı tarafından da bu proje kullanılmış ve çoğu olay bu proje sayesinde çözülmüştür.
Bu proje kapsamında yere atılan farklı izmaritler üzerine de çalışılmış ve portreleri yapılmıştır. Bu portrelerin sergilendiği bir müze oluşturulmuş herkesin portresinin önüne ise bilgilerinin yazılı olduğu, izmaritin alındığı bölgenin fotoğrafı ve izmaritin kendisi konulmuştur. Böylece kimin çevresine zarar verdiği herkes tarafından görülmüş nihayetinde de ders olmuştur.
Çevremiz, doğamız bizim yaşam kaynağımız. O insanlar müzede herkes tarafından görüleceklerini bilselerdi muhtemelen o izmariti ya da herhangi bir çöpü atmazlardı. Fakat önemli olan birileri görecek tedirginliği ile değil kendi özverimizle, saygımızla doğayı korumaktı.
Daha iyi bir doğa dileğiyle
