Vuslata Dokunuş
Dokun vuslatına batan günden kalanla
Örtüş mısralara derununda yatanla
Eyleme yakarışı, viraneler var
Düşle bak bu sefinede daha neler var
Bırak öfkeyi kini sevgidir insan
Tutma zamanı, geçiyor hep yeksan
Eti kemikten ayırma ayırır zaten toprak
Gelir elbet nasip olunan dallarından koparak
Bize düşen bu han namzettir ezele
Ondan bana düşen ince bir zelzele
Keza her şey birdir birden tahaddüs eder
Birden gayrı her şey bu mahzende kaç eder?
Fani gördüm ona geldim fena buldum
Ben bu diyarda yalnız garip bir kuldum
Uzağımda bir dünya zıp zıp gibi küçülen
İçimde fısıltılar sonsuzluk diye gülen
Ufak bir kıvılcım ile kapkara oldu ocak
Bakalım gün doğmadan bize neler doğuracak..