Hala neden aklım orada anlam veremiyorum. Ne kadar uzaklaşmaya çalışsam sanki gölgem gibi peşimden geliyor. Belki de ondan kurtulmam için karanlıkta olmam gerekiyordur. Aslında buna ileride çok güleceğim. Buna eminim. Ama ne kadar mantıklı olanı yapmak istesem de acının ilacı oymuş gibi geliyor.Belki bunların hepsi hevesten başka bir şey değil. Hani çocukken dondurma yemeye gittiğinizde canınız vişneli dondurma istemiştir ve ona sahip olmuşsunuzdur. Ama tadına baktığınızda bir o kadar ekşi olduğunu farkedersiniz ya. Belki de öyle bir şeydir yaşadığım olay. İleride gülüp geçeceğim bir olay ve aynı zamanda böyle yazdığım yazıların arasında sıkışıp kalan bir isim olacaktır.Diğerleri gibi… Ama daha fazla vişneli dondurma yemek istemediğimin farkındayım. Zaten hep çikolatalı sevmişimdir. Ya da başka dondurmalar denemeliyimdir. Bunun için tek ihtiyacım çok az daha zaman. Sabır,sabır ve sabır…
Vişneli Dondurma
