Vedama Hoşgeldin

Sana verecek bir kalbim kalmadı, üzgünüm ellerim boş geldim. Bir tek sana konuşamadım bütün kağıtlara dert yandım. Seni tekrar yazabilecek kadar gücüm yok artık. Gittiğin o günde kalmışım hala. Herkes sağ çıkabilmiş bu bataklıktan bir tek ben kaldım. Hiç sevmediğimi düşünürdün her zaman bu yüzden mi boşverdin? Aramıza ördüğün duvarlarda çiçekler açıyor. Sana anlatacağım çok şey var ama ilk önce dönmen gerek. Seni sensizken çok anlattım ama gelirsen tarih yazarım. İnsanlar acıyorlar gibi bakıyorlar bana ben yıpranmışım. Seni kendimden bile kıskanmışım. Yazdıklarım hiç geri getirmemiş seni, nefret etmişim hırslanmışım. İçimde herkesten karanlığım, gökyüzü hep bir karanlık. Gel yeniden başlayalım, defterler kapanmış eski bir dava. Eskiden yaşanmış o güzel günleri hiç yaşanmamış sanacaklar. Yalandan bir bez parçasıyla saracaklar. Kaşıkla verilen sevgiyi kepçeyle geri alacaklar. Yazdığın mektubu attım, seninle bir daha olmaz dedim, aynı filmi tekrar izlemeyecektim, kalbime söz dinletemedim. Benim hayallerim çok kırıldı, gel. İnsanı aşk değil gurur yakarmış. Eskisinden de hareketliyim ama mevzu sen olunca duruldum artık. Yerin başım gözüm üzerindeyken nasıl oradan düşüyorsun. Belki de son kez yazıyorum artık sana bahsedemem yorulduğumdan. İnsanlar bazen nefes alırken bile ölebiliyormuş. Ben öldüm öldüm dirildim. Sen aşkı harcarsın, ceplerimizde kalsın gurur..

The Matmazel
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Makyaja Dair
Sonraki
Depremin Mucize Çocukları

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.