Anlaşılan…
Daha uzunca bir süre daha…
Normalleşebilmek için…
Bekleyeceğiz.
Herkes bir ağızdan bir şeyler söylüyor:
Neredeyse artık kakafonik bir durum hâsıl oldu.
Şunu kabul etmek lâzım:
Ülkeler bazında da olsun, toplumlar bazında da olsun, sade bireyler düzeyinde de olsun…
İlişkilerimizde, davranışlarımızda, jest ve mimiklerimizde, hâl ve tutumlarımızda…
Bir vasatlık, bir çürüme peyda olmuştu.
* * *
Tabii bu kriz dolayısıyla…
Gözler ekonomiye çevrildiğinden, öncelikli değerlendirmeler daha çok ekonomi üzerinden yapılmakta.
Öyle bir ezber yaşamların esiri olmuşuz ki… Öylesine rutinlerimizin esirleri olmuşuz ki… Farkında değilmişiz! Neyin?
Vasatlığın normalleşmesinin, yaşamlarımız içinde cehalete övgünün, yeni bir şeymiş gibi toplumlara yutturulması…
Evet…
Önceliklerimiz olacak bu salgın sonrası…
Ekonomik yapıların düzeltilmesi gibi…
İşsizlikle mücadele gibi…
Ya vasatlık ne olacak?
Toplumsal ilişkilerdeki ve davranışlardaki çürüme ne olacak?
Bu toplumsal düzenler bu hâle çarçabucak gelmedi!
Öyleyse, toplumlar içindeki kokuşmuşluklar, vasatlık, çürüme gibi toplumsal çözülmelerin düzelmesi de, epeyce bir zaman alacak.
