Uzay Kolonisinin Mucidinin Hayatı
Gerard Kitchen O’Neill; (d. 6 Şubat 1927, Brooklyn, New York – ö. 27 Nisan 1992, Redwood, California, ABD), parçacık hızlandırıcılarında yüksek enerji elde etmek amacıyla yararlanılan çarpışan demetli depolama halkasını geliştiren ABD’li fizikçidir.
1954’te Cornell Üniversitesi’nde doktora çalışmasını tamamlayan O’Neill, Princeton Üniversitesi’nde öğretim üyesi oldu. Parçacık hızlandırıcılarında elde edilen enerjinin yükseltilmesine ilişkin araştırmalar sonucunda halka biçimli bir bölme içinde birbirine karşıt yönde dolanan iki parçacık demetinden oluşan depolama halkasını geliştirdi. O’Neill ve Stanford Üniversitesi’nden Wolfgang Panofsky bu üniversitede iki depolama halkası gerçekleştirdiler; daha sonra bu yöntem birçok yüksek enerjili parçacık hızlandırıcısında yaygın olarak kullanılmaya başladı.
O’Neill 1960’larda uzayda kolonileşme konusuna ilgi duymaya başladı. Ay’da bulunan maddelerden elde edilecek malzemeden yapılmış ve Güneş enerjisiyle çalışan 1 km uzunluğunda hava geçirmez bir silindir tasarımladı. Bu silindir Yer ile Ay arasında herhangi bir yere yerleştirilebilecek ve bir insan topluluğunun süresiz olarak barınmasına olanak verecek nitelikte olacaktı. 1978’de yayımladığı The High Frontier (Yüksekteki Sınır) adlı kitabında dünyada karşılaşılan çevre kirliliği, nüfus patlaması ve enerji açığı gibi sorunlara sonul çözümün uzayda oluşturulacak koloniler olduğunu savundu.
