Unutmak zor değil ki…
Seni bana sormasalar,
Fotoğraflarımıza bakmasam,
Hatıralarımızı sakladığım yerden çıkartıp karıştırmasam,
Sana yazdığım günlüğü okuyup durmasam,
Hiç çıkarmağım kolyeyi de çıkardım boynumdan…
Sesini sevdiğimiz şu yağmur yağmasa,
Güneşli havada ki o bahar kokusu olmasa,
Gökyüzüne bakmasam,
Dolunay olmasa,
Yıldızları saymasam,
Güneş öyle güzel doğmasa,
Sabah ezanını duymasam,
Dualarımda ilk başta yerini almasan,
Sevdiğimiz şarkı çalmasa,
Yaz meyveleri olmasa erik ve çilek mesela…
Kokun esmese sokakta bir yerlerden burnuma,
Oyun oynarken bile aklıma gelme ama!
Rüyalarıma girmesen,
Maziye dalıp dalıp gitmesem,
Denizleri görmesem,
Bir sokak hayvanını sevmesem,
Karda yürümesem,
Anısı olan sokaklardan geçmesem,
Beraber yediğimiz yemekleri yemesem,
İzlediğimiz filmlerin reklamını görmesem,
Gözümü kapattığımda önümde belirmesen,
Kursağımda kalan hayallerden çıkabilsem,
Başıma yıkılan hayatımı bi toplayabilsem…
içimde ki seni susturabilsem,
Kırgınlıklarımı ve yaralarımı saklayaıp gömebilsem,
Aşk ve nefret arasında ki o bıçak sırtında yürümesem,
Bir sabah uyandığımda artık aklıma ilk sen gelmesen,
Kaçsam gitsem ama giderken zihnimi ve kalbimi bırakabilsem,
Bir “hiç”olsan , bir “hiç” olsam ve hiçlikte kalabilsem,
Unutmak zor değil ki,
Yaşamaya devam etmek zorunda değilsen…