Bazen düşünüyorum da bir anda tek bir tercih yapmak zorunda olduğumuz için neleri geri teptik istemeden. Gideceğimiz yere otobüse binmeden yürüyerek gitseydik eğer olur muydu farklı bir şeyler? Başımız eğik kulaklıklıksız yürüdüğümüz yolları başımız dik yürüseydik, karşılaşır mıydık bir köşede hayatımızın aşkıyla? Duyar mıydık hayat felsefemiz yapacağımız o sözü, çıkar mıydı birinin dudaklarından? Uzun yolları tercih etseydik görür müydük keşke bir kez daha görsem dediğimiz insanı, hatta selam verip kısa bir sohbet içinde kalbimizin acımasına sebep olur muyduk? Çekindiğimiz için kaç şeyi söylemedik? Söylesek değişir miydi bir şeyler? Kırmamak için kaç söz yuttuk? Kırsak anlarlar mıydı değerimizi? Seviyorum diyemediğimiz için mi sevdiğimiz kişiler başkalarıyla, desek bizimle olurlar mıydı? Hep aynı yollarda olduğumuz için mi her günümüz aynı? Arabada sağ cam yerine sol cama baksaydık görür müydük nefesimizi kesecek arabayı, ya da sola bakarken sağdan geçip gider miydi? Maalesef aynı dakikalar içinde tek seçim yapabiliriz ve diğer seçimimizde neler olacağını asla bilemeyeceğiz. En güzel anılarımızı kaybettik belki de, biraz geç kalmamak için ya da erken gitmediğimiz için, kısa yolları tercih ettiğimiz veya yorulup otobüslere koştuğumuz için. Alışkınız biz kaybetmelere, kazandık derken kaybettiğimizi fark etmeye. Düşüp kalkmalara, yıkılışlarımıza ama unutmayalım ki, Yıkılışlar yeni kuruluşlardır. 🍃
Tercihler
