Tamam bu defa tamam diyebildiğiniz anlar var mı? Kendi adıma düşündüğümde yok. Yarım kalmış yaşanmışlıklar çok ve garip olan o yarımların aklımızda kalması. Yarım kalmış konuşmalar, yarım kalmış sevgiler, yarım kalmış yazılar, yarım kalmış kitaplar, yarım kalmış yemekler, yarım kalmış gözyaşları… Listeyi uzatmak mümkün tabi. İşte bu yarım kalmışlıklar yüzünden insanoğlu hep plan yapma durumundadır. Yarın onunla konuşacağım, yarın ona sevdiğimi söyleyeceğim, kalbini kırdım yarın özür dilemeliyim, yarın ona sımsıkı sarılıp bırakmayacağım… Neden şimdi değil, neden yarın. Saniyeler sonra bile ne olacağını bilmezken yarım kalmış olanları tamamlamak için plan yapmak ne kadar doğru. Koşmak için neyi bekliyorsun, haykırmak için onu sevdiğini neyi bekliyorsun? Klasikleşmiş olan bir cümle vardır. İçimde bir boşluk var deriz hep. Ama o boşluğu doldurmak için bir şey de yapmayız, halbuki hayatın verdikleriyle yetinebilmeyi başarabildiğimizde o boşluk dolacaktır. Yaşanan her andan bir mutluluk kazanmayı daha doğrusu bir mutluluk çıkarmayı başarabildiğimizde artık yarım kalmışlıklar olmayacaktır. İşte bunu öğrendiğimizde içimizde ki o dipsiz kuyu olmayacak. Başarabilene… Yarım kalmışlıklarla ilgili en iyi mesajı aslında bize doğa verir, ısırılmış bir elmayı düşünün yarım bıraktığınızda yavaş yavaş çürür. duygularınızı hayallerini yarım bırakıp ta çürümeye terk etmeyin.
TAM OLMA ARAYIŞI
