Evet ya, işte bu, bu işte dedim şu cümleye bir yerde denk gelince; “Annemden benim için saçını süpürge etmesini değil saçlarını tarayıp gülümsemesini isterdim”.. Annelerin süpürge ettiği saçlar hızlı ağarır. Benim annemin saçları da ağardı. Bazı bazı kına yakıyor saçına, kendi rengi solmuş saçına..
Annemle karşılıklı oturmuşuzu hayal ediyorum. Şöyle diyorum ona yalvarır gibi; anne ne olur biraz kendini düşün. Kendini düşünebilmek üzerinde düşün. Ne olur yemek yaparken kendi sevdiğin yemeklerden de yap. “Benden geçti artık” deyip giymediğin ne varsa giy artık, gitmediğin neresi varsa git.. Sağlığına ne olur biraz daha dikkat et, kendine iyi bak, ruhuna iyi bak, daha çok gülümse… Anne, içine bir bak, senin de hobilerin var aslında.. Şu içinden hiç çıkamadığın hayat telaşesinden kendin için biraz zaman çal ve hep o yapmak istediğin şeyleri yap. Sadece sen seviyorsun diye. Sadece sana iyi geliyor diye…
Anne, ne olur mutlu ol. Ne olur hayattan yorulmuşluğunu besleme artık, oraya tutunma. Anne, ne olur mutlu ol. Sen iyi olmadan benim iyi olmam mümkün değil…
