Bir insan bir şeyi başardığı zaman veya bir şeyi icat ettiği zaman ” Ben başardım ben yaptım ” diye düşünür. Bana bu başarıyı yaptıran var diye düşünmez. Halbuki bize bunu yaptıran bir rabbimiz var. Ne güzel demi bizi düşünen bir rabbimiz var . Peki biz Rabbimiz i ne kadar düşünürüz?
Zor durumda olunca , başarısız olunca vb durumlarda hemen ellerimizi semaya kaldırırız Rabbimize sığınırız lakin mutlu olduğumuzda, başarılı olduğumuzda benim başarım diyip bu başarıyı bize ihsan eyleyen Rabbimize şükrü yerine getirmeyiz.
Yüce kitabımızda Rabbimiz bize düşünmüyor musunuz , akletmiyor musunuz ? diye buyuruyor ve ardından düşünenler için birçok delilin bulunduğunu bize söylüyor. Ancak biz insanlar bunların farkında olmuyoruz veya olamıyoruz…
Dua ile sığınıyoruz Rabbimize . İsteğimiz olunca şükretmeyi bilmiyoruz.. İsteğimiz olmayınca isyana gidiyoruz. Lakin isteğimiz olsa da olmasa da bunun içinde bir hayır olduğunu bilmemiz gerekir. Bizim için bahşedilen hayır için şükredip sabır ve tevekkül limanına sığınıp beklememiz gerekir.
Ve sabrın sonu selamet olur. Sığındığımız limandan huzura doğru bir yolculuğa çıkarız. Rabbim bizi bu huzur yolundan ayırmasın. Sabrı, şükrü bilen, attığı her adımda Rabbini düşünen kullarından eylesin bizleri inşallah .
VESSELAM…
