Hayata gelme amacımızı düşünüyoruz kimi zaman hatta çoğu zaman mesela ben ne işe yarıyorum bu hayatta başardığım yada başaracaklarım neler vasfim ne kim için ne için yaşıyorum. Herkesin cevabı farklı olur bu konulara kimi insan sevmez sorgulamayı,kendini ânı yaşamaya ikna etmiştir kimi insanda sorgulamadan,gelecekte napacagını düşünmeden duramaz peki ya siz hangi insansınız ?Bazen bir çıkmaza gidiyor bu düşünceler çevremizi,ailemizi,kendimizi sorgulamaktan hayattan tat almayı unutuyoruz kendimiz olmaya çekiniyor başkaları için şekillenmeye başlıyoruz ve bu şekillenmenin dozajını fazlaca kaçırdığımızda kendimiz olmaktan çıkıyoruz herkes için başka karakterlere bürünüyor ve en sonunda insanların seni sen olduğun için sevmediğini ve o kalabalığın içindeki yalnızlığımızı farkediyoruz insanları asıl üzen şey budur bence içten içe kendini bilip karşıdakinin kendisini bilmesinden korkmasıdır.Bu yüzden insan kendi olmalıdır herşeyden önce kendini tanımalıdır kendi hayatını sorgulamalı ve analiz etmelidir,kendi kadar çevresini analiz etmekte önemlidir sonuçta bizim insan yapan şeylerden biri duygularımızdır ve kendim olucam derken duygusuz bir insan olursanız yine yalnızlık gelir sizi bulur.Hayatin heyecanı buradadır belkide bu kadar ince çizgide yaşanması herşeyin bu kadar keskin olması sadece bir cümlenin bir kişinin kalbini kırmaya yetmesi yada sadece bir kelimenin birinin kalbini kazanmaya yetmesi gibi…
Sorgu
Subscribe
Giriş Yap
Yorum yapmak için giriş yapmalısın
0 Yorum