Bazen sadece gitmek ister insan korkularından mutsuzluklarından yaşanmışlıkların dan hepsinden uzaklaşmak ister Bazen sadece gitmek ister insan
Oysaki Oysa Ki İnsan kendinden kaçar bazen tutunmak istediği bir dal bir omuz Bir Yürek ya da bir sevgi ister ama sonsuzluk diye bir şey olmaz ya da Sonsuzluğa ulaşmak ister bitmeyen bir aşk ya da bitmeyen bir heves ya da bitmeyen bir iyilik gibi
Bir umut olsun ister içinde bitmeyen sürekli canlı kalan dipdiri yemyeşil bir ağaç gibi düşünüyorum bunu ama umutsuzlukları da kendi yaratır insanın içindeki korkuları hep Umutsuzlar sürükler huzursuz eder mutsuz eder insana Belki de bunlardan korktuğu için kaçmak ister insan hep çaresiz kalacağı için ya da yaşayıp yaşamış olduğu Dertlerin hepsi tekrarlayıcı için
Ama insan yaşadığı sürece acı Hüzün keder mutluluk Sevinç bunların hepsini bir arada yaşar ve bunlar bitmez yaşadığımız sürece bunun için içimizdeki umudu hep canlı tutmak bizim elimizde
Umudu sevgiyi koşulsuz kabul ederiz ama gelen sıkıntıları hiçbir zaman kabullenmeyiz bu da bizim içindir
Sessizce Bir sahil kenarında oturup yaşadığımız bütün her şeyi bir kefeye koyup sadece düşünelim iyi olan şeyler beyninizin hep bir tarafında kalsın ama diğerlerini tamamen orada denize bırakıp dönmeliyiz
Sevgiyle kalın tüm insanlık…..
