İnsanın düzen içindeki yerini sorgulamadan önce düzenin varlığını sorgulamak gerektiğini düşünüyorum. Evrenin gözlemlenen hiç bir noktasında düzenden söz edemeyeceğimiz gibi her noktasına kaos hakimdir. İnsanın evreni düzenli gibi görmesinin tek sebebi yaşam süresi, kaosun hakim olduğu bir ortamda değişimlerin insanlık için çok az ve yavaş gözlemlenmesi bunun yok sayabileceğimiz anlamına gelmez.(dünya ile güneş arasındaki uzaklık her yıl yaklaşık olarak 15 cm azalıyor, aralarındaki mesafeyi düz olarak 150 milyon kilometre dersek yılda 15 cm hiç bir şey ama evrenin yaşı 14 milyar yıl olunca işler değişiyor)
Kaotik bir ortamda rastgele oluşmuş bir yaşam formu için kendimize fazla anlam yüklediğimizi düşünüyorum, bildiğimiz en gelişmiş form olmamız 14 milyar yıldır kaos içinde savrulan kaya parçalarından birinde en fazla 300 bin yıldır varız.
(bknz. Kardashev Cetveli)Tip 1 medeniyet olmaktan bile uzağız.
Kader inanç sisteminin içinde yer almış olgulardan biri, inanç ise homo sapiens’in kalabalık topluluklar halinde varlığını sürdürebilmesinin yapı taşlarından biridir. Zaman içinde devlet, millet gibi olguların oluşmasıyla inançların toplumdaki önemi azalsa bile günümüzde varlığını sürdürmektedir. (bknz. papalık ve halifeliğin geçmişten günümüze önemi) Kader ve kadercilikte günümüzde insanın kendini önemli varlık olarak hissetmesini sağlayan kavramlardan biri. Bilimsel keşifler ile genişleyen evrenin içinde ne kadar önemsiz hatta varız bile diyemeyeceğimiz gerçeğine karşı elimizdeki argüman olarak görüyorum kaderi.
