Şişman kardeşim benim, gel de biraz sohbet edelim.
Hayat çok acımasız, değil mi? Herkes o sıska sıska vücutlarıyla ceylan yavrusu gibi bir o yana bir bu yana koşturup dururken sen evinde melul melul oturmuş, yaz aylarının bitmesini bekliyorsun. Niye? Çünkü şişmansın. Çünkü dışarı çıkmak demek terden sırılsıklam olmak demek.
Hadi diyelim evde oturmaktan sıkıldın, iki sosyalleşeyim dedin, arkadaşlarınla buluştun. Ee, bu insanların karnı acıkmayacak mı? “Hadi bir şeyler yiyelim” demeyecekler mi? Herkesin bir porsiyon yediği yerde sen o koca mideni doyurmak için bir duble iskenderi iç edip yanında şekerli şekerli kolayı kafaya dikerken bir de tatlı siparişi vermeye utanmayacak mısın? Gerçi kime diyorum, utanmazsın sen. Tüyü bitmemiş yetimin hakkına çöker gibi yumulur, o tatlıyı da bi güzel boğarsın.
Hiç boşuna bana kızma. Ben de yakın zamana kadar içinizden biriydim. XXXL tişörtler üstüme dar gelirdi, naparsam yapayım o koca göbeğimi kapatamazdım. Hayır, bi de kapatsan ne yani, sanki şişman olduğunu anlamayacak mı insanlar?
Bak, önce bir şurada anlaşalım: Seni şişman olduğun için yargılamıyorum, bin tane sebebi olabilir. Hastalığın vardır, acılarını unutmak için yiyorsundur, küçükken yaşadığın bir travma yüzünden aradığın konforu yemekte bulmuş olabilirsin. Niyeyse niye, oldu bitti, artık şişmansın. Önce bunu kabul et. Ben seni şişman kaldığın için yargılıyorum.
Şişmansın, Şişman
Evet, şişman olmanın, senin elinde olmayan bin bir türlü sebebi olabilir. Ama şişman kalmak bir tercihtir. Kimse şöyle görünmekten mutlu olamaz:
Bana sakın şunları söyleme:
- “Ben kendimle barışığım.”
Nah barışıksın. Hadi sen barışıksındır, dış görünüşün umurunda değildir, buna itiraz etmem. Ama metroda 2 kişilik yer kaplarken, otobüste ayakta bile tutunacak yer bulamazken, sağındaki solundaki insanlara rahatsızlık verdiğini daha onlar ağzını açmadan kendin anladığında da mı kendinle barışıksın? Geç bu lafları, boş yapma.
- “Her Kiloda Sağlıklı Olunabilir”
Bırak ulan bu batılı ayaklarını. YouTube’dan iki tane Health At Every Size videosu izlemişsin, o koca kıçına rağmen sağlığının yerinde olabileceğine ikna olmuşsun. Tamam, kabul ediyorum, vardır illa çok sağlam genleri olan, kilolu olduğu halde herhangi bir sağlık sorunu yaşamayan insanlar. Ama güzel kardeşim, 50 sene sigara içip sapasağlam akciğerleri olan insanlar var diye “Demek ki sigara sağlığa zararlı değil” demekten ne farkı var bu senin söylediğinin? O yüzden bu lafı da geç.
- “İnsanların Dış Görünüşüyle Dalga Geçmek Çok Ayıp ühühühü 🙁”
İnsanı boyu kısa, kulağı yamuk, burnu kemerli, çenesi çıkık, alnı geniş, kafası kel, gözleri şaşı diye aşağılayan birini görünce aynen böyle eleştir. Ama şişmansın diye seninle dalga geçen biri sonuna kadar haklıdır. Bir sor bakalım kendine, adam doğuştan şişman vücuda denk geldin diye mi dalga geçiyor seninle? Yoksa değiştirebileceğin halde değiştirmediğin sağlıksız yaşam tarzını mı eleştiriyor?
Bak benim böyle bir arkadaşım vardı. Bıkmadan usanmadan beni her gördüğünde şişman şakası yapar dururdu. Adama helal olsun, kıymetini şimdi anlıyorum. O beni aşağıladıkça, ben daha çok bilendim onun ağzına laf vermeyeceğim diye.
Neyse şişman kardeş, uzun lafın kısası şudur: Şişman olmaktan sıkıldıysan, şişmanlığını savunup durma. Şişman olduğunu kabul et, ama bununla gurur duyma. Sigarayı bırakmak isteyen sigara tiryakileri gibi ol. Bırakmak istiyorum, bırakmak için çaba gösteriyorum de. “Ben istesem zaten bırakırım, bırakmak istemediğim için içiyorum” diyen bağımlılar gibi ne kendini kandır ne çevrendekileri.
İlk dersimiz buraya kadardı.
Şişmanlığını suratına vur, sonra tekrar uğra.
Bildiğim birkaç taktiği anlatacağım.
