Sığabilsem dünyaya her şey farklı olurdu galiba.
Şikayetlenmeye giriyorum şu siteye inanın ama sevincimden yazdığım yazılarım olmadı daha.
Her geçen gün daha fazla emin oluyorum ne kadar kötü bir dünyaya gözlerimi açtığımı. Bir insan neden kırmak için yaşar? Kırıp dökmek neye çözüm getirir? Bir insan bir insanı basamak olarak kullanırken utanmaz mı?
Hırsınız, paranız cidden bu kadar değerli mi?
Koşuyoruz sürekli. Yemiyoruz, içmiyoruz, sürekli koşuyoruz.
Neye koşuyorsunuz?
Ölüme mi?
Böyle yaşamak istediğimden emin değilim ben. Her günün sabahı daha yorgun uyanmak falanda istemiyorum. Hayatım bu kadar amaçsızken, istediğim şeyleri bile daha tam bilmiyorken, neden koşmak zorunda olduğumdan emin değilim. Koşmam gerek sürekli. Birileri için hep yeterli olmak zorundayım. Sürekli birilerine iyi olduğumu göstermek zorundayım. Kendimi geliştirmek adına değil de, yapmak zorunda olduğum için yapmalıyım. Bu gerçekten beni incitiyor. Robotlaşmış hissediyorum.
Ayrıca,
Gerekirse insanları ezebilirim değil mi? Benim gururum var olan herkesten daha önemli çünkü bencilim. Ben var olduğum sürece kimi nasıl kullandığım kimi kırdığım önemli değil.
Değil mi?
Hırsınızda boğulacaksınız.
Ben öldüğümde kalbimde kimsenin karasını taşımak istemiyorum. Bildiğiniz doğrularınızla yaşayın. Ben yanlış bildiklerinizle öleceğim.
