Yapamıyorum,
Konuşamıyorum form içinde,
Kurallar ve kuramlara uygun,
Planlı yaşayamıyorum, davranamıyorum hayatın içinde,
Olmuyor bir türlü,
Sürekli kendime nasihatlar veriyorum ; şöyle davranacaksın böyle konuşacaksın.
Bir bakıyorum ki 5dk sonra yine herşey aynı,tıpkı olmasını istemediğim gibi,belki de uygun değilimdir topluma,topluluğa,kurallara,formlara bilmiyorum.
Bildiğim tek şey var hep kendim olmak.Her zaman her yerde ve durumda kendimim ben,içimde ki fırtınada benim,sokaktaki köpeğin hüznüde.
Popüler hayatı yada varoluşu red etmiyorum ama algıma sığmıyor,kolay algı,basit malzemedir benim için popülerlik.Lüks mekanlar,avangard koltuklar değil benim popüler algım aslında,benim popülerliğim başka dilim,dinim,nefesim gibi seyrüsefer duygularımın içindeki bir lugat belkide.
Neyse hadi ben susayım biraz.
26 ağustos 23
