Sevin, aşık olun…

Hiç aşık oldun mu? Ben oldum. İnsan zaten hayatında bir defa aşık olurmuş. Sahi aşk neydi? Bence aşk bizden çok bir olmaktı. İyisiyle kötüsüyle yanında olmaktı sevdiğinin. Her derdine ortak olmak hatta her derdine derman bulmak bile. Sevdiğin sayesinde daha önce güzel gelmeyen şeyler bile güzel gelir, katlanılmaz şeyler katlanılır. Neden? O var diye. Yanımda o benim her şeyiyle her şeyim oldu. Gittikçe katlanan bir aşkı, bir sevgisi var bende. Onu nasıl seviyorum diye sorarsam kendime. Ben onu çok başka hatta bambaşka bir güzellikte seviyorum. Bir sözüyle her şeyi değiştirebiliyor. Tek kelimesi yetiyor yapmam için, çabalamam için. En önemlisi beni tanıyor, bana inanıyor.  Ben hayatım boyunca hep olduğum yerden uzaklaşmak istedim ama hiç cesaret edemedim. Kendime güvenim yoktu benim o olmadan. Onun bana olan inancıyla yaparım diyerek her şeyi yaptım. Uzaklaştım. Yeni bir dünyaya ışınlandım adeta. Her şey hayal gibi. Sanki her gün daha güzel bir rüya görüyormuşum gibi hissediyorum. Her zaman istediğim gibi tanımadığım bir şehirde, zaman kavramı olmaksızın yaşamak. Bunu yapıyordum ama çok daha güzel bir dünyam vardı. O; o benim her şeyim, dünyam, evim, derdim, dermanım, dert ortağım, başımı omzuna koyup tek ağladığım, tek heyecanım, bütün mutluluğum o benim. Bir insan bir insanın hayatını nasıl güzelleştirir. İşte böyle. Sadece gülsün, baksın, konuşsun ve yanımda olduğunu bileyim yeter benim her şeye rağmen mutlu olmama. Hayatımda hep dışarıdan mutlu göründüm. Hala da öyle. Ama bazen hiçbir şey göründüğü gibi olmuyor. O beni mutlu yaptı, mutlu hissettirdi. En önemlisi bana kendimi tanıttı. İçimdeki beni çıkarttı ortaya. Şimdi diyorum da ne kadar güzel bir insanmışım ben. Aslında yıllardır yapamıyorum, yapamam dediğim şeyleri yapıyormuşum bi el olunca inanıyormuşum kendime. Şimdi diyorum “ ben sen yanımda oldukça her şeyi yaparım”.  Size söyleyeceğim değer verin, sevin, aşık olun. Birbirinizin kalbini kırmayın hayat birini kırıp üzmek için çok kısa…