Sevgili Kalbim

SEVGİLİ KALBİM:

Çok farklı atıyorsun. Eskisi gibi değil. Bir anda hatırlatmıyorsun artık kendini. Aniden “ölecek miyim acaba.” Diye hissetmiyorum artık. Sen çok değiştin. Canımı da çok acıttın. Yıllarca içime attım seni. Bana verdiğin acıyı , benden aldığın neşeyi. Sevdiğim insanların yanında konuşamadım ben senin yüzünden. Çok kızgınım sana ben. Kızgınlığım ebediyen sürecek. Değişimin , bunu değiştirmedi.

Çocuk yaşta tanıştım seninle. Benden çaldığın çok anı var. Benden aldığın çok insan. Sen en büyük hobimin katili oldun. Tamam farkındayım bunları sen istemedin biliyorum. Yine de sen sebep oldun her şeye.

 Neden canımı bu kadar acıttın benim ?

İnsana ne olursa kendisinden olurmuş ya. Ağaçta baltadan bu yüzden korkarmış işte. O da canından çünkü. Kendisinden bir parça. Ama işte her ihanet sevgi ile başlar ya. Kimi zaman bende sevdim seni. Acısını çıkaracağını bilmeden sevdim. Bilemezdim ben bu kadar acımasız olduğunu. Bir organın bir çocuğu bu kadar etkileyeceğini.

Sıradan değildin sen. Diğer insanlarınkinden daha farklı attın yıllar boyunca. Hep yanımda yürüdün. Gölgem oldun , dostum oldun. Sırdaşım oldun. Senin sayende yalnızlığımı unuttum ben. Hep yanımda birinin varlığını hissettim.

Kulağımda oldun uzun yıllar. Ensemde nefes hissetmekten farksızdı. İnsan değildin , varlık değildin. Nasıl bu kadar çok hissettim seni. Hem sevdim hem nefret ettim senden.

Senin artık değiştiğin gün. Çıktın sanki bir beden ile girdin tekrar hayatıma. İnsana olarak girdin.

Ah kimi zaman hatırlatıyorsun kendini evet. Beni özledin mi diyorsun farkındayım. Aslında ne yalan söyleyeyim biraz özledim. Yine de dönmeni istemiyorum. O metal parça sana çok iyi geldi. Sen de bana iyi geldin.

Başka birisi oldum. Tamamen bambaşka bir insan. Hobim değişti. Çevrem , düşüncelerim , hayallerim. Hepsi 1 saat 10 dakikanın ardından değişti. Çünkü sen değiştin artık. Bir engeldin sen. Susma sebebimdin. Ezik oldum yıllarca. Sessiz çocuk oldum.

Neden bu kadar beklettin beni diye sormuyorum.  Tam zamanında değiştin. Sana hem çok kızgın hem çok minnettarım. Yıllarımı götürsen de , fazlasını getirdin bana. Veda ettim eski benliğime. Huylarıma. Hobilerime. Sandığım kadar kolay olmadı.

Kolay olmasını da beklemedim. Aslında olmasını da beklemedim. Ufak bir yalana kandım diyelim. Belki de en çok koyan yalandı hayatımdaki. Orası tartışılır tabi. Tek bildiğim varlığın benim için hem lanet hem hazineydi. Değişmeni çok bekledim senin. Dualar ettim. Görmezden gelince değişir misin denedim. Olmamıştı. O güne kadar.

Artık lanetin gitti. Sadece hazinesin bana Kalbim.

Sevgilerimle

-Emirin

Selam Ben Emirhan
Yolunun daha henüz çok çok başında olduğunun farkında olan az insan var hayatta, henüz bir başarı elde edemeden kendini alim sanan çakma filozoflar var, insan, nankör ve kibirli olmasıyla tanınır, ben ise halktan biri, ülkedeki milyonlarca gençten yalnızca bir tanesiyim, Selam, ben Emirhan.
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Vedaların Yeridir Otogar
Sonraki
Boş Duvar

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.