Bugün kar yağıyor, seninde gözlerin dışarıda. Özlem dolu, dolmuş o gözlerin kalbimi acıtırken yine gökyüzüne bakmadan duramıyorum. Hatırlıyor musun o günü? Belki tüm anılarını reddettin, unutmak için uğraşıyorsundur kim bilir. Ama bugün aynı o günkü gibi yağıyor. Şehvetli, insanın başını döndüren o büyücülükle yağıyor bugün yine kar. Ama bugün farklı çok daha farklı. O gün ders çalışmak İçin gittiğimiz kütüphane ne sen, ne de ben odaklanabildik yapmamız gereken şeye. Gerginlik, fazlasıyla aşk, fazlasıyla sen, dışarıda fazlasıyla kar. Karışık ve üst üste gelen bu şeyler aklımı ve kalbimi karıştırmaya yetiyor hatta bana zarar veriyordu. Sanki birbirimize ne kadar iyi gelsekte, bir o kadar da hasta ediyorduk birbirimizi. Bir süre sonra hazırlığı biten sunumuzdan sonra büyük bir heyecanla dışarı çıktık ve buluştuk o kış gününün karlı soğuk havasıyla. Bir kaç kartopu yapıp attık birbirimize hatırlar mısın sen bilmem ama ben unutamıyorum bir türlü. Ben senden zaman, sen benden bir cevap bekledin. Ne sen istediğini duymak istedin, ne de ben. Kalbi kırık o kelebekler uçuşup gitmişti karnımızdan. Kalplerimiz o kadar acıyordu ki artık olan duyguları hissetmiyordu, çünkü yıpranmışlardı. Aslında tüm mesele gurur değildi senin öyle sandığın. Daha fazla vakit geçirmek, güven inşa etmekti zamanla istediğim şey. Başta ağır gelsede, bu zamanı tanımadığın için bana kızmadım hiç sana, çünkü sende bilmiyordun hayır cevabının nedenini, bende bilmiyorum hala fazla merakının ve aceleciliğinin nedenini. Öyle böyle zaman geçerken işte anılar geliyordu hatırıma. Yavaş yavaş kaybolurken bazıları, bazılarını unutmak mümkün olmuyordu ne yapsan. Zormuş bu işler, zormuş bir insan tanımak ve sevmek sonrada ondan nefret etmeye çalışmak, çünkü ne yaparsan yap uzun süre sevdiğin birinden istesende nefret edip tam anlamıyla atamıyorsun hayatından. Sen de öylesin benim için. Ne kadar çok denesemde bunu, yine sana doğru gelirken buldum kendimi. Artık vakti geldi buralardan gitmenin. Senin bensiz, benim sensiz bir hayata ihtiyacımız var. Bir daha karşılaşmamak dileğiyle hoşçakal kar tanem hoşçakal…
Yapayalnızım … Etrafımda yok senden bir iz. Odam sessiz… Dışarda yağan kar sessiz… Bu geceler dayanılır gibi değil ki. Ey şimdi bu satırları okuyan bil ki: Iztıraplar yüz katlı kış gecelerinde…
-Sabahattin Ali
