Şuh kahkahaların çınlıyor kulağımda, kalbimin atış seyrini değiştiren şuh kahkahaların… Seni hissetmek, görmek, adını duymak, hatta ve hatta düşünmek bile kalbimin ritmini değiştirebiliyor artık!
Seni sevmek böyle bir şey mi? Adlandıramadığım, varlığını bulamadığım… Bir bu kadar acı vericiyken bir o kadar da arşa yükselmek gibi, nefes alıp yaşamak gibi bir şey mi? Söylesene, aslında seni sevmek nasıl bir şey?
Cümlelerime karışmışsın fark ettirmeden! Ağzımdan çıkan her kelime, her hece, her harf sen olmuşsun! Yavaşça sokulmuşsun hayatıma, sanki her daim benimmişsin gibi kalakalmışsın bende! Seni sevmek böyle bir şey mi? Bir yandan acizliği yaşarken diğer yandan özgürlüğün diplerine vurmak gibi…
Söylesene, bir insan nasıl özgürleşir başka bir insanda? Nasıl hayat bulabilir onda? Uyanma sebebi, yaşama sebebi nasıl başka biri olabilir? Sen nasıl bu kadar kısa sürede ben olabildin? Aynaya baktığımda ne zamandan beri yalnızca senin suretini görür oldum?
Fark ettim ki ben senden önce yaşamıyormuşum, yalnızca varlığımı koruyormuşum bu dünyada! Meğerse varlığıma anlam katan senmişsin. Seni sevmek gerçekten böyle bir şey mi?
