Kendinizi nasıl tanımlıyorsunuz? Cesur,korkak,heyecanlı,endişeli,umutlu,melankolik…
Ben bu noktada kendimi tek bir kelime ile özetleyemiyorum malesef.Kimi zaman dünyanın en korkak insanı olduğumu düşündüm,kimi zamanda umutvari…Belki de işin aslı budur.Belki de kendimizi bir kalıba sokmaktan daha fazlasıyızdır.
Hayat koskocam, bizlerse küçük birer nokta.Kafamızda çok büyütüyoruzdur bir çok şeyi kim bilir…İşin aslı bir çok şeyi kaçırıyoruz.Kimimiz yoğun bir anlam arayışında ,kimimizse kaybolmuş…Ne kadar çabalarsak çabalayalım yerimizden kımıldayamadığımızı gördüğümüz bir çok an oldu, kimbilir…Vazgeçtiğimiz ne çok an oldu.Hayatın biz istesek de istemesek de devam ettiği ortada.Doğrularımıza,yanlışlarımıza rağmen senin nefes alamana bile müsade etmeyen bir yaşam…Ve buna rağmen didinen ruhlarımız…
Yapayalnız ruhlar.Ne kadar acılar.Yardım isteyebileceğin,güvenebileceğin kimsenin olmaması ne acı.Her daim birilerinden bir şey beklemek koca bir hayal kırıklığı ile sonuçlanıyor.Azıcık o beklentiyi kendimizden arasak o her yerde dip bucak aradağımız anlamı bulmuş olacağız belki de kim bilir…
Hayat beş harften oluşan koca bir boşluk.İnsan beş harften oluşan, o beş harfik boşluğu doldurmaya gelen, kendisinin farkında olmayan, aciz bir varlık.Çırpınan ,didinen ve asla bir sonuca varamayan varlık.İçinde nelerin saklı olduğunu göremeyecek kadar kör.
Bir şeyler değişebilir belki, eğer ruhun hala hayatının anlamını başkalarında aramaya devam ederse, üzgünüm ki hiç bir şey değişmeyecek ,sen içten içe kaybolacaksın.Ve hiç kimse sana her zaman olduğu ve olacağı gibi el uzatmayacak.Anlamı kendinde ara dostum.İşte o zaman gerçekten bir şeyler değişecek.Hayatındaki anlamı bulmuş olacaksın.Boş yere çırpınışların son bulacak.Sen hiç olmadığın kadar özgür olacaksın.İnan dostum bir şeyler senin çabanla değişecek…
