Yazıya nasıl başlanır bilmiyorum millet ama yaşıyorum. Ki eminim sende benim gibisin. Sizde bizim gibi. Saklanmayalım. Hatta saklananları da çıkaralım. İçinde bir şeyler var. Ama gündelik hayatın sıkıntıları da eminim peşinde. Yapacak bir şey yok ölene dek devam edeceğin bu hayatta sabah kalkıp o iki lokma ekmeği belki annenin hatırı için ağzına atacaksın.
Fırtınalar kopuyor içinde. Geçecek dinecek demiyorum. Çünkü henüz geçen bir şey görmedim. Lakin çok da güldüm. Öncesinde çok ağladığım günlerin ardından gülebilmiş isem şimdi neden olmasın diye yıkılmıyorum. Kimseye çok sevdiklerim de dahil kimseye güvenim yok. Sadece içimde biri var. Aşırı güçlü ve çok tatlı. Onun için kafam ne kadar karışık olursa olsun, ne kadar yalnız, parasız, kimsesiz, evsiz ve işsiz de olsam, onun için deneyeceğim bir şeyler. Çünkü paranın gani gani döndüğü şu dünyada hala daha aç insanlar var iken. Ben neden doğrulup birilerinin de doğrulmasına sebep olmayayım. Çok engelim var. Çok engelin var biliyorum. Yeminle! Artık neye inanıyorsan onun üzerine yemin ederim ki çok sıkıntın var biliyorum çok engelin var.
Haydi kalk silkelen falan demeyeceğim çünkü o da zor biliyorum. Ama bir gün güleceksin. Buna inan. İçindekini dışarı olabildiğine salmak için çabala saçını tara, kelsen kelini okşa. Hasta isen iyileşmeye çalış. Sağlıklı isen zinde kal. 3 gün sonra öleceği bilinen kanser hastasına ‘al şu ilaçları iç acısız bir şekilde öl’ dendi. Cevabı hayır oldu. 3 günde olsa acı da olsa sonu ölümde olsa nefes al. Ve lütfen sadece bunun için bile teşekkür et. Seni korkutan rüyalardan ağlayarak uyansan da, dinleyen kimsen olmasa da, ailen elinden tutmasa da..
Herkesi ve her şeyi anla. Anlayışla karşıla. kabullen. Ölene kadar yaşa. Hadi hadi bekleme yapma. bak saat 02.49 oldu. Derin bir nefes. Yarın yine zor olacak kabul ediyorum. Ama unutma bebeğim ölene kadar yaşamaya devam. Sıkı tutun. Taşa, kaldırıma bir semte. Yine devam edeceğiz. Ve güleceğiz. Alkışla kendini hadi, Öpüyorum – sosyal mesafeyi koruyarak bebeğim. –
derr ben / xderyaglmsr
