Evettt “müzik ruhun gıdasıdır.” sözünü Mendelson bu zamana getirmiştir. Birde müzik umudu tazeler diyorlar.
Peki öyle mi sizce de? Ben karar veremiyorum. Ya da müziğin bana iyi geldiği yerler ve zamanlar çok olmadığı içindir hatta hiç diyebilirim. Belki de bunu yaşayan bir tek ben olamam değil mi?
Bu söze katılanların hayatı yada dertleri mi basit anlamıyorum. Çok can yakıyor çok can sıkıyor. Bu kadar anlamlı olmamalı bu gıdaya benzettikleri müzik. Her sözü bu kadar her tınısı bu kadar işlememeli hayatıma. Bu kadar can yakmamalı.
Bu ilk blog yazım. Anlamışsınızdır zaten. Kimsenin benden duyamayacağı çoğu şeyi burada siz buradan beni görmeden belki hiç kim olduğumu çözemeden okuyacaksınız. Bu güzel duygu… Nerde kalmıştık? Ahh doğru şu şarkılarr… Siz ne derseniz diyin (beni anlamayan ve hiçbir zaman anlayamayacak olanlar) hayatı seviyosanız sarkıları bırakın dostlar. Ne diyor şair beni bu güzel havalar mahvetti diyor değil mi? Beni de bu şarkılar mahvetti bu yalnızlıklar bu insanlar ama hepsinin ortak yanı yine nedirr tabiki şarkılar. Bir zaman sonra anlarsınız belki benim derttaşlarım neden takıldım şu 3 dakikalık şarkılara müziklere belki bir gün diyelim… Anlarsınız değil mi?
Yalnız bırakmayın beni çıkın ve bende varım diyin olmaz mı?
