Bazen insan özlediğine bile utanır derler ya işte tam o noktadayız. Kendine bile itiraf edemez sevdiğini çünkü konduramaz onu sevdiğini ya da onun neyini sevdiğini bir türlü bulamaz ama içinde ki hissi de bir türlü susturamaz.
onu sevmek çocuğu sevmek gibiydi, bazen kocaman bir adamı bazen de aile sevgisi gibiydi. Sevginin ölçütü var mı sizce? Yani az ya da çok seviyorum diyebiliyor musunuz siz ben diyemiyorum çünkü birini ya seviyorsunuzdur ya da sevmiyorsunuzdur. Kalbiniz de ya vardır ya yoktur ortası olmadı hiç bir zaman.
Bazen sorgusuz sualsiz sadece sesini bile sevebilirsiniz belki de aradığınız huzur o sesteydi. Ben çok irdelemem kaşı gözü güzel yakışıklı mı diye ben bana ne hissettirdiğiyle ilgilenirim beni bir gün bile mutlu ettiyse gerisi çok da önemli değil çünkü sevmeyi seviyorum.
Hakkediyor mu haketmiyor mu bu kimi ilgilendirir ki ben kalbime bakarım gözümü kapattığımda gülüşü geliyor mu, sesi hala kulaklarımda mı ona bakarım ama sadece bakarım belki volkanlar patlar belki sevgimden daralırım nefes alamam her kötü hissettiğimde onun yanımda olmasını ona sığınmayı isterim ama bunu bir tek ben biliyorum ne o ne başkası.
madem bunları hissediyorsun neden o bilmiyor diyor gibisiniz.. Bilse de bir şey değişmeyeceğini biliyorsun çünkü dönülmez yollar affedilmez hatalara ne kadar görmezden gelinebilir ki.
dedim ya içinde volkanlar patlar ama dışına bunu yansıtamazsın aslında yansıtmak istemiyorsun çünkü daha ne kadar değersizleştirebilirsin ki kendini aşkta gurur olmaz derler ya ben inanmıyorum ona ya asilce kaybolursun ya da değersizce yok olursun bunun da ortası yok.
insan oğlu hep daha fazlasını daha iyisini ister daha çok sevmek sevilmek ya da daha güzel bir eş ya da daha güzel huylu olsun hiç kimse asla karşısındakiyle yetinmeyi onun güzel yönlerini aramayı seçmedi ki tabiki bunun altında ki sebepleri sorsak bir sürü bahaneler sıralandı her defasında ama her zaman doğru yaşa varsın hatayı karşıda ki yapsın sen doğru ol ailene arkadaşlarına işine eşine sevgiline hep ben olsam diye yaşa ki bir gün yanlış yaptım diye vicdansızlıkla suçlanmak yerine üzdüler beni dersin .
Bir gün özlemini bulman dileğiyle belki bugün belki yarın..
