Özgür müyüz? Bana göre özgür değiliz. Önce özgürlüğün tanımını yaparak başlayalım. Özgürlük: istediğimiz her şeyi istediğimiz zaman başkalarının haklarına zara vermeden yapabilmektir. Özgürlüğün en çok kabul gören tanımı budur. Bu tanım dışında özgürlüğün bir başka tanımı daha var. O da şöyle, özgürlük: istemediğimiz hiçbir şeyi yapmak zorunda kalmamaktır. Ben ikinci tanımı daha doğru buluyorum. Neden özgür olmadığımızı önce özgürlüğün birinci tanımına göre daha sonra da ikinci tanımına göre anlatmaya çalışacağım.
Özgür değiliz çünkü, istediğimiz her şeyi yapamıyoruz. Mesela, Paris’e tatile gitmek istesek hemen kalkıp gidemiyoruz. Çünkü Paris’e gidecek paramız yok. O halde özgür değiliz. Mercedes’e binmek istesek binemiyoruz. Çünkü paramız yok. O halde özgür değiliz. Çok çalıştık, çok yorulduk çıkıp biraz dinlenelim desek illaki bir yerlere gitmemize gerek yok evde dinlenelim desek dinlenemiyoruz. Çünkü patron kolay kolay izin vermez. O halde özgür değiliz. Deniz manzaralı bir evde oturmak istesek oturamıyoruz. Çünkü paramız yok. O halde özgür değiliz.
Özgür değiliz çünkü, yapmak istemediğimiz çoğu şeyi yapmak zorunda kalıyoruz. Mesela, sabahları erken kalkmak istemesek bile kalkmak zorunda kalıyoruz. Çünkü işe gidip para kazanmak zorundayız. O halde özgür değiliz. Otobüs, metrobüs gibi toplu taşıma araçlarına binmek istemesek bile binmek zorunda kalıyoruz. Çünkü kendi aracımız yok ya da taksiye binecek paramız yok. O halde özgür değiliz.
Tüm dünyada durum böyle. Özgür olanlar yok mu? Tabi ki de var. İstedikleri her şeyi istedikleri zaman yapabilen ve istemedikleri hiçbir şeyi yapmak zorunda olmayan yani çok parası olan küçük bir azınlık özgür. Geri kalan çoğunluk ise özgür değil. Maalesef!
Özgürlüğün ilk şartı çok paranızın olmasıdır. Çok paranız yoksa hele hele faturalarınızı bile ödeyemiyorsanız özgür olduğunuzu söylemek çok saçma olacaktır, ne kadar demokratik bir ülkede yaşarsanız yaşayın. Çünkü özgürlük, sadece, sokaklara çıkıp akşama kadar dolaşmak değildir.
