Hayatın size ne sunacağını her zaman kestiremezsiniz ya da hayat her zaman yüzünüze gülmeyebilir. Kötü senaryolara maruz kalabilirsiniz. Ben son 3 yılda hep o kötü senaryoları bizzat yaşadım sevdiklerim gitti sınavım 2 yıl üst üste berbat geldi. 3 yıldır sadece ders çalışıyorum hayatım ders okul ev kütüphane arasında geçti. Yani hep bi yerde bi gelecek kaygısıyla yaşadım. Sevdiğim insanlardan hep kazık yedim hep sen safsın dediler. Çok iyisin bundan kaybediyosun dediler. Haklılardı… Çünkü bi yerden sonra içinize kapanıyorsunuz arkadaşlar toplumun ailenizin size dayattıklarıyla yaşıyorsunuz. Ve bi saaten sonra iç sesiniz daha ağır basıyor. İnsanlarla konuşacağıma defterime yazarım dediğim zamanlar yazdıkça ferahlamalarınız artıyor. Çoğu insan öyle yazmayı sevmez, saçma işler diye gülüp geçer oysaki. Ama ben 7 8 yıldır her gece olmasa da yazdım. İyi günlerimi çoğu zaman yazmak aklıma bile gelmedi zaten derdi olmayan yazmaz der bir şair. Yazman için kafanın karışık, üzgün olmak gerek der. Gerçekten öyle. Sınavım var 7 gün sonra hazır mısın diyeceksiniz herkes gibi. Şöyle 12 aydır çalışıyorum ve bu sınava hazırım artık çok bi önemi yok gibi benim için. Yani var evet ama ben artık bir sınava boyun eğen o zamanlarımı geçtim artık büyüdüm. Ve eğer olursa psikolog olmak istiyorum insanları iyileştirmek onlara güzel bir hayat sunmak istiyorum. Güzel bir hayatın anahtarı güzel bir psikolojidir. Ve okuduğum sırada kendimi iyileştirmek istiyorum. Yurt dışında staj yapmak gezmek gezerek öğrenmek, uzaklaşmak istiyorum . Hayat bana ne sunar bilmiyorum ama hayallerim var ve bunların ardında durmadan koşacağım.
öylesine
