https://www.kooplog.com/pygmalion-etkisi/Evde otururken kalabalığın içinde yalnız olan , içindekileri anlatamayıp dost edinemeyen, yada onca arkadaşın içinde özünü bulamayan insanları düşündüm. ve ben, sen, o, vs. bizler için size ulaşmaya karar verdim. belki bazıları ne saçma, bazıları komik, bazıları delimi ne diyecek. ama inanın eleştirilerinize elbette saygım var ama ben sizin aranızda bulunan yalnız kalplere , umutlara, hayallere seslenmek için, değerli oldukları hatırlatmak ve hayattan korkmamaları gerektiğini tekrar tekrar savunmak için buraya yazdım. çünkü hayat kimseyi beklemeden alıp bir uçurumun aşağısından bırakabiliyor. onun için şuan bulunduğumuz konum, yaşadığımız yer, din, dil, ırk, ülke vs. ne olursa olsun hepimiz için değerli. bu dünya hayatında insanlarla iletişim kurmak önemli bir yetenek aslında. çünkü hepimiz bazı özel hayatın verdiği sebebiyet karşısında birbirimizden kopmakta iletişimimizi kısıtlamakta sosyalleşmekten mahrum kalmaktayız. bunun büyük nedenlerinden biride teknolojin yanlış ve uzun bir zamanımızı çalacak kadar gereksiz kullanımımızdan oluşmakta. ancak her şeyin kendi elimizde olduğunu bilsek de bu sadeleşmiş yaşamımızdan sıyrılmak için herhangi bir çaba göstermiyoruz. şuan bunu okuyan, arkadaşım daha neyi bekliyoruz ki. bizi koparan bu anlamsız neden ne? tanışıp yeni fikir ve görüşleri anlayıp , empati gücümüzü geliştirmek, yeni fikir anlayışları benimsemek , daha olgun ve çağa ayak uydurabilen bilinçli bir bireyler neden olmayalım? GELİN BİZİ BİZE ANLATARAK HEM EĞLENELİM HEM ÖĞRENELİM…
İLK SORUMUZ GELSİN O ZAMAN——-YETERLİ KADAR BENLİĞİNİZİ DIŞA VURUYORMUSUNUZ ?
