Körler ülkesinde gözlük satmaya çalışan adamın birinin önceki işi
Sağırlar ülkesinde şarkı söylemekmiş
Bir gün en yakın arkadaşı olan dilsiz
Ona bu yaptığının boşa olduğunu anlatmış
Sonra bir gün pes edip
Gözünün tekini oyup
Dilini kesmiş
Kulaklarını kesmeye karar verdiğinde ise henüz 30 larındaymış
Yaşlanmaya vakit bulamamış
Herşeyin anahtarının beyninde olduğunu anladığı an 32
Öldüğünde 33 müş
Yazdığı son sayfada
Hayat tamamen bir rüya
Horlaya horlaya uyuyanların yanında
Uyanık kalma…
Kendini astı, bir yabancı,
Hem de müdavimi olduğu bir otelin odasında.
Gören herkesin tek tanıdık geldiği,
Altında devrilen sandalyesinin üstünde.
Marangozluk yapmaya karar verdiğinde,
Tek bilinenin kendi yaptığı sandalyesi olacağını hiç düşünmedi.
Aslında intihar etmişti çoktan,
En son kararını verdi.
Kimseye bir şey söylemedi,
Not da bırakmadı,
Yatağında uyuyan güzelin bile haberi olmamıştı.
Yaşı kadar bağladı düğümleri,
Yönünü pencereye çevirdi.
Uzaklara gitmek isteyen biri için,
İronik bir kalma şekliydi.
Kendini astı bir yabancı,
Çok bilinen bir otelin odasında,
Tanıdık bir sandalyenin üstünde,
Yaşı kadar sardığı düğümle.
Sabah uyanmayı beceremediği için,
Öğleden sonraya kaldı.
Beklemeyi de pek sevmezdi.
O gün yine kendine kızdı.
Gözlüklerini çıkardı.
Duvardaki saatin sesine odaklandı.
Ondan geriye doğru saydı ama yapamadı.
Tek sayıları severdi.
O yüzden onbirden geriye doğru saydı.
Ama debelenmesi onbirden fazla zaman almıştı.
Bir otel odasında,
Onbire kadar sayan bir yabancı,
Bir salaklık yaptı…
