ÖLÜM KOKAN BEDENİN TOPRAĞI KABULLENİŞİ

Fotoğraf sahibi: Anton Sharov (@antonsharov on Unsplash)

Sonra anlamsız gelecek bazı şeyler…

Tek başına doğduğu gibi tek başına ölecek ademoğlu

Ölüme bir adım daha yaklaştığında anlayacak bazı şeyleri

Acabaları yer edinecek aklına belki de keşkeleri

Sahi benden ne kaldı geriye?

Ne bıraktım ardımda…

Bir avuç toprak mı benden kalan?

Noldu benim yaşanmışlıklarıma, hayallerime?

Yer edindim mi birinin gönlünde?

Yer aldın mı gülüşlerinde?

Sahi bir avuç toprak mı oldum bu handa?

Bir avuç toprak mı avutacak sevenlerimi?

Keşkeleri pişmanlıkları olanlar bir avuç toprağa mı yalvaracak bağışlanma dileyecek?

Ne acı o bir avuç toprak ses vermeyecek kimseye

Adımın değdiği cümleler silinmiş, adeta hiç var olmamış gibi…

Oysa bir zamanlar ben de vardım bu handa etimle kanımla

Şimdi anladım işte ölüm kokuyormuş bedenim

       Bu yüzden bir avuç toprak olmuşum ben bu handa

 

aynur
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Yıkımın Ardından: Artık Başlayalım
Sonraki
Anlamsız soğuk

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.