Tolstoy’un Ivan Ilyiç’in ölümü adlı kitabını okuyan herkesin kitap bittikten sonra ölümü düşündüğüne ama düşünmek istemediğine yemin edebilirim. Tabii sadece bu kitabı okuyanların değil okumayanların da ölüm üzerine düşündüğüne eminim.
Ölüm herkesin bildiği ama kimsenin konuşmak istemediği bir konu, oysa hayatta herkes bir gün yakınlarını kaybedebilir ve kesin olan bir şey varsa o da bir gün herkesin öleceğidir.
Bu kadar yakınımızda olan bir konunun bizden bu kadar da uzak olması ne kadar da ilginç. Yani boğazına bıçak dayanmış ne zaman keseceği belli değil ama sen kulaklığını takıp hiçbir şey olmamış gibi salıncakta sallanıyor gibisin.
Hayatımda hiç, bir yakınımı kaybetmedim ve bu beni daha da geren bir durum çünkü nasıl bir his olduğunu bilmiyorum ve bu bilinmemezlik ödümü koparıyor.
Gerçekten insan ölümlü dünyada ancak ölümü düşünmeyerek ya da öleceğini unutarak yaşayabilir. Düşünsenize bizim dertlerimize ortak olan bir sürü insan geçti bu dünyadan. Kimisi aşık oldu kavuşamadı, kimisi evini geçindiremedi, kimisi yakacak odun bulamadı, kimisi sınavlarını geçemedi… Kim bilir kimler ne dertler yaşadı ama şimdi ne o insanlar var ne o dertler. Ne biz kalacağız bu dünyada ne bizim dertlerimiz.
Bu kadar kısa bir ömür için insan neye uğraştığını sorguluyor bazen. Niye gönderildik bunca insan buraya? Geri dönmek için mi? Dertlerimizle ve sorularımızla boğulmak için mi? Doğaya zarar verip dünyanın kökünü kurutmak için mi?
Bazen gördüğüm, inandığım, bildiğim her şeyin bir yanılsamadan ibaret olduğunu düşünürüm. Platon’un ideasının var olduğuna inanırım. Ama neye inanırsam inanayım neyi düşünürsem düşüneyim, ölümün salt gerçek olduğunu kabul etmek zorunda kalıyorum.
Beni korkutan ölüm gerçeği değil açıkçası. Bazen öldüğümü düşündükçe gideceğim yeri merak ediyor ve karanlıkta ya da aydınlıkta tek başıma olmaktan korkuyorum. Asla bilmediğim bir yere gitmekten korkuyorum bu bilinmezlikten… Sanki birinin benimle geleceğini bilsem rahatlayacak gibiyim. Sanki biri elimden tutsa o kadar da problem olmayacak gibi.
Ölümü düşünmeyelim, unutalım, yokmuş gibi davranalım, yoksa nasıl yaşanır bilmiyorum ben.
Not: Ölümle ilgili nasıl bir kapak fotoğrafı ekleyebilirim acaba?? Mezar taşı eklemek istemedim arkadaşlar kusura bakmayın