Yazıma Maria Montessori’nin şu sözüyle başlamak istiyorum. “Hayatın en önemli dönemi üniversite çalışmaları değil, doğumdan altı yaşa kadar olan süredir. Çünkü bu, bir çocuğun gelecekte olacağı yetişkini inşa ettiği dönemdir. Sadece zeka değil, insanın bütün mümkün becerileri bu dönemde oluşur. Hiçbir yaşta çocuk, zekice bir yardıma, bu dönemde olduğu kadar ihtiyaç duymaz.” Bu söz aslında bize yıllar önce bile çocuk eğitimine ne kadar önem verilmesi gerektiğini gösteriyor. O dönemlerin olumsuz şartlarına rağmen çocuklar küçük yaşlarda eğitilmeye çalışılmışken günümüzün gelişen teknolojisiyle daha ileriye taşınması gereken okul öncesi eğitimi yıllardır olduğu yerde varlığını devam ettiriyor. Maria Montessori sözünde de bahsettiği gibi okul öncesi dönem çocuğun aslında kendisini inşa ettiği dönemdir. Tabii ki çocuk bunu gerekli koşullar sağlandığında mümkün hale getirebilecektir. Aslında bu koşulların en önemlilerinden biri bulunulan ortamdır. Aileler birçok sebepten ötürü çocuklarını anaokulları yerine ev ortamında ilkokula hazırlamayı tercih etmişlerdir. Fakat ev ortamları çocukların gelişebilmesi için tek başına yeterli değildir. Çocuk Evde yeterli malzeme ve materyalin olmadığı durumunda çok zorlanacak, hatta belkide bu yüzden gelişimsel açıdan yaşıtlarının çok çok gerisinde kalacaktır. Bu çocuk ilkokula başladığı zaman gerekli becerileri gelişmediği için yaşıtlarının gerisinde kalacak bu sebeple duygusal boşluğa bile düşebilecektir. Çocukların o dönemde yaşadıkları sorunlar ileride karşılarına daha büyük bir sorun olarak çıkabilmektedir. Aslında tüm bu sorunları en aza indirebilmek için çocukların anasınıflarına gönderilmesi gerekmektedir. Bu da ancak okul öncesi eğitimin zorunlu hale gelmesiyle mümkün olacaktır. Günümüzde birçok aile çocuklarını anaokullarına göndermeyerek aslında çocukla okul arasına bir duvar örmektedir. Okul öncesi eğitimin zorunlu olması durumunda bunu gibi birçok problem ortadan kalkacak, tüm çocuklar okul öncesi eğitimini almaya hak kazanacaktır.
Maria Montessori ile başladığım yazıyı, yine Maria Montessori’nin bir sözüyle bitirmek istiyorum. “Çocuk insanlığın umudu ve teminatıdır.”
