Bu aşkla nasıl başa çıkılır bilmiyorum.
Bunu öğrenmedim ki,
Öğretmedin ki…
Kalbim yerinden çıkıyor,
Sesini duyduğumda, ismin geçtiğinde.
Kalbim sızlıyor,
Kokun burnuma geldiğinde.
Çok ağır, taşıyamıyorum.
Bu aşkla nasıl yaşanır bilmiyorum.
Sen sadece sevmeyi öğrettin,
Sensiz nasıl yapacağımı değil.
Rüyamdan uyandığımda yanımdaydın,
Hiç gitmemiş gibi.
Sıcaklığın yatağımdaydı.
Kolumda el izin vardı.
Saç telini aradım, sakladığım yerde yok artık.
Kendimi inandırmıştım,
İyiyim, unuttum, yeniden başlıyorum.
O not karşıma çıkana kadardı.
Parçalandım,
Kırıklarımı sadece yapıştırmışım,
Tekrar kanadı yaralarım,
Ağladım saatlerce.
Durmuyor gözyaşım.
Sen bana bunla nasıl başa çıkacağımı öğretmedin.
Benim en ben olduğum yerdi yanın.
Ben daha iyi bir ben bulamadım yıllarca…
Şimdi niye mezardan çıktı?
Ben bunla nasıl başa çıkarım bilmiyorum.
Kitaplardaki gibi bir aşk dilemiştim hep,
Bu değildi hayalim.
Senin en iyi versiyonun bu değil,
Kalbinin çarptığı zamanlar var,
Ritimlerimiz bile birdi.
Sen nasıl yapıyorsun?
Bana bunu öğretmeden gittin.
Öğrendin mi gerçekten?
Öptüğüm benini her aynaya baktığında gördüğünde,
Her kar yağdığında,
Kar taneleri kadar seni sevdiğimi hatırlamadın mı?
İnanmıştım ben,
Kışları bile tekrar sevmeye başlamıştım,
Kendim yazmıştım adımı arabanın üzerine bu kez.
Sevdiğin yemeği yaptım hep,
Tadı hep daha güzeldi.
Ama soramadım sana, yoktun.
Niye geldin ki rüyama?
Benim bunla başa çıkamayacağımı biliyordun.
Ben alıştım yarım yaşamaya.
Bir şekilde gidiyordu,
Neden geldin?
Ben hep keşke dedim.
Ben her seferinde düşündüm.
Tekrar tekrar yaşattım anılarımızı.
Seni en güzel yere gömmüştüm.
Denize atmıştım, sen suya karışmıştın.
Sen bana en güzel sevgiyi vermiştin,
Keşke bu kadar güzel sevmeseydin.
Kaç yıl geçti halbuki…
Yollarımızı ayırmıştık.
Nerden çıktı şimdi anılar?
Niye sana sarılmaya ihtiyacım var?
Kokun değişti mi niye merak ediyorum?
Niye hala kurguladığım filmin finalini senle bitiriyorum,
Neden yapıyorsun ki bunu?
Ben bunla nasıl yaşayacağım?
Benim kalbim senle çarpıyordu,
Adını yazmıştın içine…
Avucumun içini öpmüştün,
Mühürlemiştin.
Sonra neden cesaret edemedin?
Bu kadar sevilmek mi korkuttu seni?
Sen dünyadaki cennetimdin.
Biz çok güzeldik.
Giderken bana bunları söylemedin.
Veda etmedin.
Ben sensiz yaşamayı öğrenemedim.
Parmaklarımızdaki kırmızı ipler bağlı birbirine.
Dilediğimiz dilekler havuzlarda dünyanın her yerinde.
Düğümler oldu, çözüldü.
Geldin, gittim, geldim, gittin.
Ben içimdeki senle ne yapacağım?
Sensiz yapamadım,
Sen beni ben yapıyordun.
Ben hep eksiğim.
Sen, sen değil gibisin, için boş.
İzin ver doldurmama.
Biliyorsun sevilmeyi,
Sevmiştim seni.
Tüm zamanlardaki en büyük aşkla.
Bir kere kendini düşün,
Kalbini dinle.
Solyanında hala biliyorum.
Hatırlamak istemiyorsun biliyorum.
Neden korkuyorsun bilmiyorum,
Ama bana korkuyu öğretmedin.
Güvendiğim tek insansın.
Şimdi ve tüm zamanlarda.
Bana beni getir.
Bana sendeki beni geri ver.
Senden önceki halimi hatırlamıyorum.
Ben senle birdim.
Kendimi bulamıyorum.
Ben bu aşkla nasıl yaşanır bilmiyorum.
O genç kızı bulsam bir yerde,
Uyarmazdım.
Her şeye değerdi.
Çünkü senin yarınım ben.
Hatırlıyor musun, seneler önceydi,
Seneler sonra nasılsın demiştim,
Nasıl hissettin demiştin.
Şimdi hissettiklerimi sen hissediyor musun?
Sen de beni duy,
Sarıl ve bitsin bu acı.
İçim kanamasın artık.
Çünkü bana bunu öğretmedin.
Her şeyi öğrettin,
Ama sensiz nasıl yaşayacağımı değil.
Hep güçlü bir kız ol derdin.
Gücüm sendin, şimdi ne yapacağım?
Bana sensiz nasıl güçlü olunur öğretmedin.,
Denedim, savaştım, direndim.
Sana baktım dönüp,
Yoktun ve kalkamadım.
İsmim seninki olmadan bomboş,
Papatyalar sen getirdiğinde güzel.
Erken kalkıyorum artık,
Güneşi görüyorum.
Ama sen yoksun.
Görebildiğim yıldızlar kadar mutluyum.
Özledim.
Seni, beni, bizi.
Bensiz sen sana benzemiyor ki.
Benim ruhum yok.
Yalvarıyor bir şey içimde.
Lütfen yarım bırakma diye.
Ben bunla nasıl yaşanır inan bilmiyorum.
Öğrenemedim.
Öğretmedin ki.
Sen sadece sevmeyi öğrettin.
Nefes alamıyorum,
Ağladığımda “güçlü ol” diyen de yok.
İçimdeki seni al eğer yoksan.
Bana daha fazla zarar verme.
Bana bunla nasıl başa çıkılır bunu öğret.
Kaç kış geçti…
Güzde rüzgarlar tekrar getirdi kokunu.
Canım çok yandı.
Eksik olmak nasıldı biliyorsun.
Bana öğretmedin.
Ben bunla nasıl başa çıkılır bilmiyorum.
Nasıl yaşarım bilmiyorum.
Bu aşkla ne yapacağımı bilmiyorum…
