İçini kaplayan o umutsuzluk, sıkıntı, çaresizlik, sıkılganlık, hiçbir şey yapmadığım halde yorgun hissetmelerim falan filan. Çok zor dimi şu hayat… Düşünsene doğduğundan bugüne kadar yaptıklarını, ne zorluklar atlattığını yada ne çok güldüğün o anları bir düşünsene. Şimdi tekrar düşündüm de hiçbir şey yaşamamışım. Ne doğru düzgün mutlu olmuşum ne de düzgün ağlamışım. Bugüne kadar ağladıklarımın yerine keşke gülseydim diyorum. Hayat denilen boş beleş dünya kısa. Niye bugüne kadar ağlamışım ki , neden kendimi sıkıntılı hissedeyim, niye çaresiz olayım ki ? Aslında ne yorgunum ne umutsuzum. Sadece yeniden denemeliyim. Neden ağladım bugüne kadar? Hmm.. Derslerimde başarılı olamadım diye, çocuğumu düzgün yetiştiremedim diye, işimde başarılı olamadım diye, arkadaşlarım beni dışladı diye, kiloluyum insanlar benim dış görüntümü sevmiyor diye… Ve daha fazlası. Ben diyorum ki keşke ağlamak yerine sorunlarımı ortadan kaldırsaymışım, keşke ağlayacağım yerde sorunlara inat , hayata inat gene de mutlu olsaymışım diyorum. Ama artık öyle yapacağım. Benim karşıma ne çıkarsa çıksın kim üzmeye çalışırsa çalışsın engelleri aşacağıma ve günün sonunda gene benim mutlu olacağıma dair bir inancım var. O inanç hayatın çok kısa olduğundan, her an ölebileceğimden umutlarımı ,hayallerimi, yeminlerimi bir an olsun bıraktığımda benim hayatı değil hayatın beni kontrol edeceğini bildiğimden doğuyor. Bak insan, sen çok değerlisin ben çok değerliyim. Hepimiz mutlu olabiliriz. Hayat aslında zor değil. Zorlaştıran biziz. Yıkıldığını sandığında yeniden başlayabileceğini bilmen lazım. Daha doğrusu bunun senin elinde olduğunu görmen lazım. Neden her anını hep mutlu hep senin istediğin gibi geçmesine izin vermiyorsun ? Derslerinde başarılı olabilirsin, çocuğunu düzgün yetiştirebilirsin ona doğruyu öğretebilirsin, işinde başarılı olabilirsin, arkadaşların seni dışladı diye onlardan uzaklaşıp kendine yanında mutlu olduğun arkadaşlar edinebilirsin, insanlar senin dış görüntünü sevmiyor diye üzülmek yerine “_ben bu görüntümü seviyorum ve sizi umursamıyorum_” diyebilirsin.. Senin sevdiğini insanlar sevmek zorunda değil fakat senin zaten sevmediğin bir şeyi insanlarında sevmemesine üzülmemelisin… Ve bundan dahası dahası… Senin hayatın sen mutlu ol. Sen bir şeye zor dediğinde o şeyde sıkıntılar , umutsuzluklar, göz yaşları elbette olur. Ama sen hayır zor değil yapabilirim deneyebilirim dediğinde mutlu olursun. Hayat kısa, boş beleş dünya. Ben tarihe MUTLU ATEŞ BÖCEĞİ diye geçirdim. Ben mutluyum, artık ağlamıyorum, canımın yanmasına izin vermiyorum, hedeflerime ulaşmak için her yolu deneyecek gücüm var. Hayat benim..
Hadi ahbap! Sende yapabilirsin! İsteklerini hayallerini gerçekleştirebilirsin! Hayat senin!!!! Zor değil! Hadi sende kendi tarihine adını yazdır!!!
∾ ATEŞ BÖCEĞİ ∾
