Lisede çok çalışkan bir insan değildim. Orta halli bir öğrenim dönemim oldu. Kitap veya dergi okumazdım. Saçma sapan oyunlar ile vaktimi harcamaya bayılırdım. Bu vakit öldürüşlerin cezasını ileride çekecektim bunu biliyordum. Ve sonunda o sınav geldi. Kötü bir sınav sonucu ile liseyi tamamlamıştım. Herkes gibi bende bir sene bekleyip üniversiteye gitme kararı aldım ama boşuna beklemiş oldum, 2 yıllık bir üniversiteye gittim. Aslında boşuna beklemiş sayılmam sanırım. Bu bekleyişim güzel bir kadını tanımama vesile oldu. Neyse azıcık daha anlatayım siz karar verirsiniz. Sonunda iyi kötü bir üniversiteye girdim. Hayatım burada şekillenmeye başladı. Bir kadınla tanıştım. Yeryüzünde mekanım her zaman cennet oldu. Tavırları görünmez bir ipi kendine bağladı, bir de bana. Sevgisini benden esirgemedi. Kurtarıcı oldu bana. O kadar iyi bir insan ki bazen yüreğindeki iyilik taşıp çevresindeki insanlara bulaşıyor. Bazende eline yüzüne bulaştırıyor, hayatıma girmesi benim için büyük bir şans 🙂
Neyse…
O hayatıma girdiğinden beri kitap ve dergi satan yerler mekanımız oldu sadece. Artık araştırma yapmaya da başladım. Kitap yazmaya ve makale okumaya başladım. Kendimi arınmış hissediyorum. Onun sevinci benim yaşama sevincim oldu. Onun üzülmemesi için her şeyi yaptım. İşte benim dönüm noktam burda başladı. Renklerin varlığını onunla keşfettim. Düzen geldi hayatıma. Merak duygusunun ne demek olduğunu öğrendim. Hatta hayatı o kadar sevdim ki kitap alırken yayınevlerinin tasarımına göre kitaplarımı almaya başladım. O kadar yani 🙂
Hayata beni sımsıkı bağlayan, güçlü bir yaşam tılsımı buldum. Lise zamanımda tanısaydım belki de daha farklı olabilirdi. Geciken bir şey olmadığının farkındayım ama. Hayatımın en verimli 5 senesini yaşadım. Kişisel ve ruhsal gelişimim açısından kendimi geliştirebildiğim verimli bir dönem oldu. Okulumu bitirince lisans’a tamamladım. Ve sonunda onuda bitirdim şu yakın zamanda. Şimdi okulum bittiği için genelde boş zamanlarımda sertifika almaya çalışıyorum. Beynimi dinlendirmiyorum. Zamanında çok dinlendi artık hiç olmadığı kadar çalışması gereken bir döneme girdi. Dil eğitimlerimi tamamladım bu arada. İngilizce ve Almanca eğitimleri gördüm. Kopmak üzere olan bir ip parçasıydım bu hayatta. Beni bir halat gibi hayata gemici düğümü ile bağladı. Bana her alanda yardım etti, iş bulmamda bile. Hatta iş bulduğum zaman orda bile. Bu şans insana hayatı boyunca bir kere gelir, ben bu şans ile yaşamaya hazırım. Ömür boyu saklayacağım bir şansım o benim. Kendisi ile güzel bir hayatın kapılarını açmak istiyorum. Beni her konuda değiştirip geliştirdiği için burdan tekrar teşekkür ediyorum ona. O, benim dönüm noktam.
