Neydik biz? Neye benzettik kendimizi yıllar boyunca? Sorguladınız mı daha önce? “Ben kimim? Bu hayatta ben neye benziyorum?” Hiçbir şey için geç değil.
Ben mesela, kendimi yıllar boyunca bir sürü şeye benzettim. Hep kendimi aradım, hala kendimi arıyorum. Çok küçüktüm. Çok uzun bir zaman hastanede kaldım. Benim yatağım hep cam kenarında olurdu. Kafamı çevirdiğimde bir sürü martı görürdüm. Uçuyorlardı, özgürlerdi. Oysa ben daha yürüyemiyordum bile. Tüm yaşıtlarımın koştuğu zamanlarda ben yürüyemiyordum. Kendimi bir kuşa benzetiyordum. Kanatlarım var ama uçamıyorum. Ayaklarım var, yürüyemiyorum. Bir kafese hapsedilmiş kuşa benzetiyordum kendimi. Sonra bir gün geldi, yürüdüm. Hastanenin büyük camında gördüğüm o martılar, ben yürüyünce daha da özgür oldu sanki. Ben yürüdüm ve kafesimin kilitlerini kırdım. Bir daha dönmemek üzere çıktım o kafesten. Şimdi ne zaman bir martı görsem, kafesimden çıkmak için kırdığım kilitler geliyor aklıma.
Sonra bir yıldıza benzettim kendimi. Yıldızlar da doğar, parlar ve ölür. Onların da bir görevi vardır. Ben parladığım zamanları pek hatırlamam. O yüzden de bir yıldıza benzettim kendimi. Parlamayan bir yıldıza. Parlamak nedir bilmeyen bir yıldıza benzettim kendimi. Bana bir görev verildi, bana parlamam gerektiği söylendi ama ben parlayamadım.
Şimdi de bir kapalı kutuya benzetiyorum kendimi. Anahtarı kaybedilmiş, içinde bir sürü kötü anı bırakılmış kapalı bir kutu. Beni görmüyorlar, beni umursamıyorlar. Ben yok oluyorum ve fark etmiyorlar. Kimse benim kilitlerimi açmıyor, kimse kilitlerimi açmak için savaşmıyor. Kendi içimde bir savaş var. Şimdi kafesimin kilitlerini kırdığım gibi de kıramıyorum. Bu sefer zincirlerim de var. Şimdi sadece uçmayı bekleyen bir kuş değilim. Önce zincirlerimden kurtulmam gerekiyor sonra da kilitlerimi kırmam gerekiyor. Anahtarımı bulmam gerekiyor. Bir kenara atılmış ve kaybedilmiş anahtarımı bulmam gerekiyor…
Ben kendimi neye benzettiğimi söylemekten çekinmedim. Eğer çekinseydim kendimi hayatım boyunca tek bir şeye benzetirdim ve kendimi mahvetmekten başka bir şey yapmazdım. Siz de sorun bu soruları kendinize. Kendinizi dünyadaki en saçma bir şeye de benzetebilirsiniz. Çekinmeyin. Önemli olan kilitlerimizi kırmak, bunun için uğraşmak. Siz de deneyin…
