İnsan neden sürekli sıkıntıya girer?
Neden içimizde sürekli bir sıkıntı duygusu vardır?
Yaralar vardır hayatta bedeninden yara alırsın zamanla kabuk bağlar acısını unutmaya başlarsın. Kalbinden yara alır insan geç de olsa birgün kabuk bağlar o yara acısını unutmaya başlarsın. Birde insanın ruhunda oluşan bir boşluk vardır.
Zamanla kapanmayan tek boşluk belki. adını koyamadığımız, belkide koyduğumuzu sandığımız, gün geçtikçe insan artık o boşluğun içinde yaşamaya başlar. Sonra dönüp ardınıza bir bakarsınız ki aslında o hiç istemediğiniz yolun yolcusu hatta dervişi olmuşsunuz. Çünkü o boşlukta benliğinizi, hakikati, gerçek sevgiyi, maneviyatı aramaya başlarsınız belki bulursunuz ve bütün bu sıkıntıyı çekerken belki bir çift göz, belki tatlı bir gülüş belki başka bişey bahanedir. O boşlukta aradığımız bütün değerler hayatın anlam ve manası iken nasıl sıkıntıya girmez insan…
şimdi sevgi fıtratını kalbimize koyan o külli irade, sıkıntı duygusunu da bu yüzden vermedi mi? O halde sabretmeli insan.
Düşünün ki bir eşyanız kayboldu arıyorsunuz ama bulamıyorsunuz sırf bu yüzden bile belki sıkıntıya gireriz. Peki bir eşya yüzünden bile sıkıntıya giren insan
Bütün o bahsettiğimiz şeyleri ararken nasıl sıkıntıya girmesin ey can.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
