Geçenlerde yine yogaya başladım bininci kez. Şimdiye kadar ki çabalarım karşılıksız kalmış her seferinde başladığım gibi bırakmıştım. Ancak bu kez öyle olmadı ve gayet zevk alarak devam ediyorum. Peki, bu seferki denmemi başarılı kılan ne? Öncekilerden farklı olarak bu kez kendime uygun olan yoga tarzını bulabilmiş olmam. Fakat başarımın sırrı şansımın yaver gidip tesadüfen bulduğum yoga tarzı değil kendime uygun olan tarzı aramaktan vazgeçmeyişimdi. Buna benzer durumu terapiye ilk başladığım zaman da yaşamıştım. Harika bir eğitimi olan bir terapistle nedense bir türlü bağ kuramamış terapiyi bırakma kararı almıştım. Ancak bu benim kendime yardım etme isteğim önünde bir engel oluşturmamış hemen başka bir terapist arama sürecine girmiştim ve bana çok iyi gelecek o terapisti bulmuştum.
Umutsuzluğa kapılmak, vazgeçmek başarı ya da başarısızlıklar için hayatı, kaderi, şansı suçlamak o kadar kolay ki ve hepimiz bu tuzağa o kadar çok düşüyoruz ki asıl mevzuyu kaçırıyoruz hep. Kendimize mutlu olmak için bir türlü izin vermiyoruz. Her başarısızlıkta olmuyor işte deyip vazgeçiyor ya da bize devamlı başarısızlık veren aynı yolda ısrarcı oluyoruz. Hayat bizlere defalarca aynı yollarda yürümenin farklı sonuçlara çıkarmayacağını kanıtlamışken bu ısrarımız neden?
Aklıma tam bu noktada Nilgün Marmara’nın o güzel dizeleri geliyor;
“Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasınaniye izin vermiyorum yoluma kuş konmasınaniye kimseler izin vermez yollarınakuş konmasına?”
Sahi neden izin vermiyoruz yollarımıza kuş konmasına? Neden tekrar tekrar kendimizi mutsuz edecek yollarda heba ediyoruz ya da eylemsiz kalıp mutluluk kim ben kim diye geçiriyoruz günlerimizi?
Bunca okuma, bunca terapi, bunca gözlem, yollarda tanıştığım onca insanın bana öğrettiği bir şey var ki biz ne istediğimizi bilmiyoruz. Ne istediğimizi bilmediğimiz için yanlış yollarda kayboluyoruz.
Ben yogaya başlarken ne istiyordum? Bel ağrılarımdan kurtulmak. Asıl istediğim buydu ve ben bel ağrılarımı azaltacak bir yoga türü bulabildim sonunda çeşitli yoga videolarını denedikten sonra. Peki sen ne istiyorsun mutsuzluktan kurtulmak için? Gerçekten ne istiyorsun?
Gerekirse saatlerce yürüyüş yapın, kendimize mektuplar yazın, terapiye başlayın ve gerçekten istediğiniz şeyi bulun. İnsan gerçekten istediği şeyi bulunca gerisi o kadar hızlı geliyor ki buna siz bile şaşıracaksınız. Gerçekten istediğini şeyi bulduktan sonra onu bir kağıda yazın ve kendinize şu soruyu sorun buna nasıl ulaşabilirim? Cevabını bulduktan sonra aynı soruyu bu kez cevap için sorun ve bunu 5 kere tekrarlayın. Böylelikle o kafanızı karıştıran yollar kaybolacak ve karşınıza sizi istediğiniz şeye götürecek olan basamaklar çıkacaktır.
Ancak sizi uyarmak isterim ki bu basamakların bazılarına ulaşmak zor bazılarına ulaşmaksa çok kolay olacaktır. Ve unutmayın ki basamaklara çıkmanın sadece tek bir yolu yoktur. Bazıları yalnızca bir adım atıverir, bazıları zıplar, bazıları emekler.. Herkesin kendine has bir yöntemi vardır ve hayatta asla tek bir doğru yoktur.
İzin verin yollarınıza kuşlar konsun!
