Bir gün hayatın hiç de yolunda gitmediği bir günde içinde koca bir dağ olmuş umutsuzluğu ile yağmuru seyderken bir şey farketti. Düşen yaprakta , solan çiçekte bir şey gördü. Aslında giden şeyler çok da fena değildi. Ağaç yapraklarını dökerken ağacın üzülmediğini gelecek olan ilkbahar için dinlenmeye, yenilenmeye hazırlandığını gördü. Kendisi neden böyle değildi? Neden hep geçen zamana , ulaşamadığı hayallerine takılıp kalmıştı. Bunları hatırladıkça içi daha çok acıdı. Her gün aldığı kararları yapamadan kafasını yastığa koyduğunda içindeki umutsuzluk, mutsuzluk daha büyümeye başladı. Daha ne kadar devam edecekti? Ya da daha ne kadar devam edebilecekti? Bunu kendisi de bilmiyordu. Düşündükçe bütün bunlar bir karadelik gibi içine çekiyordu kendisini. Bir şey bulmalı , bir çıkış yolu olmalıydı . Ama ne ? Ne olabilirdi ? Ne yapmalıydı?
İlginizi Çekebilir
