Öncelikle ilk defa blog yazdığımı belirtmek isterim. Hatalarım varsa affola.
Bazen kendime sorarım,ne için yorulursun? Uğrun kan,ter,gözyaşı döktüğün yolu gerçekten bilir misin? Bu yolda karşılaşacağın her fırtınaya göğüs gerebilir misin?
Gerçekten kabullenebilir misin bütünüyle?
Kendime bakarım çoğu zaman,düşünceliyim.Kendime sorduğum soruları tartarım,zihnimle kavga ederim. Söylerim:cidden ne için yorulurdu ki bir insan? Bir kayıp için mi? Başarı için mi? Aile için? Daha iyi bir hayat için mi?
Düşünceliyim,evet fakat fikirlerimin ak olduğu yerler var.
Yorulurum,ter dökerim. Ne için? Çünkü ben karanlıkta kaybolmak istemem. ir insanın ağzından çıkacak iki sikik kelimeye bağlı kalmak istemem.Anlamsızca geçip gitmek istemem. Emin olmadığım yarınlar için yaşarım.Anlam yüklerim ben yaşıma,her günüme,her saatime.Hayatımın silik bir anı olarak kalmasını istemem. Sürekli başkasının hayatıyla kendimi avutamam.Yorulurum, gurur hissini deneyimlemeden gözlerimi kapatmak istemem.
Ve ben belki bu yolda aydınlığa ulaşamadan biterim fakat bir hiç uğruna yorulmadığımı da bilirim.
Umarım okurken keyif almışsındır.Bütün güzel saatler senin olsun. Unutma her şeye rağmen hayat devam ediyor.👋💜
