****Mutsuzluk bana göre bulaşıcıdır. Mutlu olmak istersen mutlu Ve huzurlu insanlara takıl derim.Sürekli hayatından şikayet eden insan tipleri vardır ki ne yapsan Ne etsen mutlu edemezsin onları, onlara iyi olmak batıyor gibi.. Daha derine inince altında çok büyük dramlara rastlanır. Çocukluğunda sürekli şiddet ,azarlanma, sevgisizlik ve ilgisizlik gibi gibi örnekleri çoğaltabiliriz. Gördüklerini unutmadan her gün Yaşar gibi düşünür Ve uygular. Çocukken ne yaşamış ise birey bunların aynısını kendi çocuğuna uygulamaya başlar. Çocukken, gördüğü anne ,baba ilişkisini de kendi eşinin sırtına bindirmeye çalışır. ****Mutsuz olan bir yaşamdan çıkan bireylerle yapılan evlilikler genellikle boşanmalarla sonuçlanmaktadırlar. Kişiyi mutlu etmek, ya yıllarını alır ya daima öyle birine katlanarak hayatını sürdürmek zorunda kalır. Böyle biriyle yola devam etmek çoğu zaman gelecek yeni nesillere de bulaşma tehlikesiyle iç içi kalınabilinir . Kendi, çocuğu olduğunda bu kez de mutsuz yaşamını ona telkinlemeye başlar. Sanki onlara tüm çektiklerini yaptığı çocuk yapmış gibi tüm acısını yaşanmışlıkların O küçük çocuğun omuzlarına yükleye başlar.Ufacık yüreğiyle başlar biriktirmeye daha Sonra oda bir birey olur evlenir aynı şeyleri o yapmaya başlar. ****Eğer ki birey kendini iyi yetiştirmeye adayan biriyse gördüklerini uygulamak yerine tam tersi bir durum yaşamaya Ve yaşatmaya başlar.Yaşadığı hayatın devamını böyle geçirtmemeyi seçer daima ona iyi gelen enerjisi yüksek olan arkadaşlar edinir kendisine dılarıdan gelen sesleri duymaz canını fazlaca sıkanları da hayatından çıkarıverir. Girdiği ortamlarda sürekli Güler yüzlülüğünü koruyup pozitif enerji yaymaya çalışır çünkü o dersini artık iyi çalışmıştır çok iyi biliyor ki o tip insanları kimse hayatına sokmak istemez. Artık etrafına nasıl davranılması gerektiğinden emindir.Kişi nasıl ki mutsuzluğunu bulaştırıyor ise mutlulukta bulaşıcıdır.Daima hayata ,yaşamaya ,zorluklara rağmen pozitif olmayı başaran insanlar hayatlarını güzel geçirtirler yaşamdan tat alırlar.mutluluk çok uzaklarda değildir mutluluk bizim beynimizde ,içimizde çokta uzaklarda aramak lazım.Kişi başında neyi beslerse onunla da yaşar. Güzel şeyler yeşertelim ki güzel meyveler yiyelim.Bir ata sözünde “ne ekersen onu biçersin “denmiştir.Biz de beynimize güzelliği,huzuru,barışır,sabrı ekelim ki güzel yarınlarımız olsun.Sevelim ki sevilelim.Saygı duyalım ki saygı görelim. Güze duygular aşılamak dileğiyle daima bardağın dolu tarafına bakmayı unutmayın….Ömrümüzü, güzel de kötü de yaşamak sizin elinizde…:)
Mutsuzluk Bulaşıcıdır
